EROS ... OREON ! ! !

Το ανωτέρω ιερογλυφικό που ανακαλύφθηκε στις ανασκαφές της Βιργινίας - δυό πόδια βαθιά στη φαντασία της - και υπογράφεται από τη γλύφτρια της εποχής εκείνης Κική (πάντα υπάρχουν Κικές
και κεκέδες και τενεκέδες) φέρει τη λατινογενή επιγραφή από κάτω, που, όπως μας διευκρίνησαν,
έχει δύο μεταφράσεις στη νεοελληνική:
     1.- Ρομαντικός Έρως Ορέων  και
     2.- R = σήμα κατατεθέν και το υπόλοιπο Ομαδικός Έρως Ωραίων !
-

Απόσυρση

(Οταν "σέρνει" η κατσίκα, ο μπαρμπα Γιάννης την πηγαίνει στον τράγο
γιά απόσυρση!...)

Μανουλάκια

-
Μανουλάκια...

--- Πολύ μ'αρέσουν οι γυναίκες! Θα γίνω ... φεμινιστής!

--- Λεβέντης ο οφθαλμίατρος μου.  Αντί για ένα,  μούδωσε δύο
ζευγάρια  γυαλιά. Ένα για τα "ψιλά γράμματα" κι ένα για τα "ψηλά
τα παραθύρια"...

--- (Αυτά συμβαίνουν όταν οι γυναίκες κάνουν επαγγέλματα που
είναι  γνωστά σαν αντρικά.)
   - Και που λες, φίλε, πήγα στης Μαρίας και μούκανε μια ευθυ-
γράμμιση εμπροσθίου συστήματος, μα τί ευθυγράμμιση! . .

--- (Αυθεντικό) .  
    "Κλείνομαι στο δωμάτιο μου, ξαπλώνω στο κρεβάτι μου, ανάβω
το πορτατίφ και  απολαμβάνω το  "ένα το μήνα"!

---  Διάλογος.
   - Μ΄αρέσει η απεργία...
   - Έ  τότε ψάξε να βρείς δουλειά...

--- Κοινωνικές μεταβολές..
       Από τη 48ωρη  εργασία φτάσαμε στή  48ωρη απεργία. . .

--- Σ'αγαπώ,
       της έλεγε, γλυκιά μου, σ΄αγαπώ  τόσο, που θα μπορούσα
και να πεθάνω, για να στο αποδείξω...   Όμως, η αγάπη μου για
σένα μου δίνει ζωή!  Πώς ν' αποδείξω πως σ' αγαπώ...
   — Μην παίζεις με το θάνατο, καλέ μου, του απαντούσε.
Παντρέψου με. . .


--- Τη λάτρευε τη Σοφούλα. Κοντά της ένιωθε φιλόσοφος...

--- Τί μονοτονία κι αυτή, φίλε μου... Δεν μας κόβουν και το
τηλέφωνο να πάμε να πληρώσουμε επανασύνδεση...

---  Ο καλός μουσικός ξέρει πότε να μπαίνει και πότε να
βγαίνει...

--- Να τις πάρουμε καμιά μέρα και να πάμε όλοι μαζί σε κάνα
γρασίδι να πρασινίσουμε τα γόνατα μας...
      Θυμάστε τι ωραία περάσαμε την άλλη φορά στη ντισκοτέκ;

Χρυσόστομος

Ο ΠΕΛΟΠΙΔΑΣ

-
Οι φίλοι του, όπως διηγούνται, πέρασαν όμορφα στη ζωή τους παρέα με
τον Πελοπίδα, που, όπως ο ίδιος συνήθιζε να λέει, ζούσε με την ελπίδα
του Πίδα.

Στα τελευταία του ο Πελοπίδας έλεγε θλιμένα "τώρα πιά ούτε ελπίδα".

Όταν κάποια μέρα τον συνόδευσαν στην τελευταία του κατοικία, όλοι
μαζί οι φίλοι του βροντοφώναξαν: Από δω και μπρος όλοι θα ζούμε γιά
την ελπίδα του Πελοπίδα!

Γιώργος ο Μοναχικός,
an allweather boy.

-

mama mia

-
Η μαμά μου, κάθε φορά που ήθελε να κάνει κάτι, ρωτούσε τη μαμά της.

Η μαμά της μαμάς μου, κάθε φορά που ήθελε να κάνει κάτι, ρωτούσε τη μαμά της.

Η μαμά της μαμάς της μαμάς μου, κάθε φορά που ήθελε να κάνει κάτι, ρωτούσε τη μαμά της.

Η μαμά της μαμάς της μαμάς της μαμάς μου, κάθε φορά που ήθελε να κάνει κάτι, ρωτούσε τη μαμά της.

Έτσι, μασουλόντας το πασατέμπο, για να περνάει η ώρα, που λέει και το τραγουδάκι, φτάνουμε στα βάθη των ωκεανών των αιώνων και φρενάρουμε στην Εύα, που δεν είχε μαμά, τί ατυχία, να ρωτήσει και φορούσε ένα φύλλο συκής αντί για στριγκάκι!

Κι όχι μόνο, αλλά έβγαλε και τον Αδάμ από τον παράδεισο!

Ενώ εσείς, μωράκια μου, μπορείτε σίγουρα να μας πάτε στον παράδεισο με την παρουσία σας στο συλλομεσούρ...

Σας περιμένουμε!

Φυσικά να έλθει και η μαμά.

Γιώργος ο Μοναχικός (Γ.Μ.)..