Μετεωρολογικά για τη Μαρία (4Α, τσόντα)

- Εμείς, 
έλεγε η δακτυλογράφος του συλλόγου με την όμορφη παρέα της, πέντε κοριτσάκια σαν τα κρύα τα νερά της Ανάβρας Αλμυρού, με την οποία πέρασε από τα γραφεία του συλλόγου να πάρει τα μαγιό της και τα διάφορα σύνεργα θαλάσσης, όπως τα έλεγε, 
τι κουκλάρες θέ μου οι φιλενάδες της, ελάτε μέσα κορίτσια να μη σας κάψει ο  ήλιος, κερνάμε και καφεδάκι με φουσκαλίτσες, 

εμείς, 
παραμένουμε πιστές στις παραδόσεις, κύριε Χρυσόστομε, 
το "κύριε" τώρα γιατί το έβαλε στη συζήτηση, 
και 
σήμερα που είναι η αργία του Αγίου Πνεύματος, 
κρατάμε το πνεύμα και 
πετάμε το σώμα μας στη θάλασσα, 
όπως τα σκουπίδια...  

Δηλαδή, 
την πείραξε ο Χρυσόστομος, 
από τώρα βρέχετε τον κολιό για τον Αύγουστο... 
Δυο μήνες δηλαδή μήνας του μέλιτος...
Πολύ πίστη στις παραδόσεις... 
Ωραία πράματα...

- Εσείς, κύριε (πάλι το κύριε, Θεέ και Κύριε ) Χρυσόστομε...

- Εμείς, τη διέκοψε ο κολλητός του Χρυσόστομου, 

εμείς θα πετάξουμε το πνεύμα μας στις αναμνήσεις μας, η βακτηρία των γηρατειών, 

και θα πάρουμε από μια κουβερτούλα και θα ξαπλώνουμε στο διπλανό δασάκι, στη σκιά των δέντρων. Δροσούλα.

- Πέστε μας κάτι από τις αναμήσεις σας, κύριε Χρυσόστομε, τα λέτε ωραία, 
τα κορίτσια θέλουν να σας ακούσουν...

- Τι να πρωτοπείς και τι ν αφήσεις...

- Μιά, την πιο πρόχειρη...ανάμνηση σας...

- Αχ, όταν προσπαθούσα να μάθω ποδήλατο... 

Τις πρώτες φορές έπεφτα σαν το κοκοράκι που προσπαθεί ν ανέβει στην κότα.. 

Ε σιγά σιγά έμαθα να κάνω ισορροπία. 
Κρατούσα το τιμόνι με τα δυο χέρια, 
μετά με το ένα χέρι και 
μετά και χωρίς χέρια...

- Εσείς, κύριε Χρήστο, ποια είναι η πιο πρόχειρη ανάμνηση σας..

Ο κύριος Χρήστος δεν απάντησε, 
μάλλον τον είχε ψιλοπάρει ο υπνάκος, 
με τόση ερωτική ευωχία, τόσα κοριτσάκια γύρω σου, να μή πάρεις έναν υπνάκο δηλαδή... πού ζούμε...

Ο Χρυσόστομος ιππότης όπως πάντα ανέλαβε την κάλυψη του φίλου του...

- Αυτός...
δεν του άρεσε πολύ το ποδήλατο... 
Αυτός την έβρισκε με το χειρήλατο... 

Στην αρχή με τα δύο χέρια, 
αργότερα με το ένα χέρι, 
μετά χωρίς χέρια και τώρα  
χωρίς χειρήλατο...

- Α, δέστε ποιά έρχεται, η κυρία ΟΥΡΑΝΙΑ, 
η Πανουρανίου Φήμης Αστρολόγα του Συλλόγου...

- Χρυσόστομε, άκου να δεις, 
ο καιρός ...
ακολουθεί τους νόμους του Σύμπαντος και όχι το ημερολόγιο...

- Κάτσε να πιείς ένα καφεδάκι και θα τα πούμε, να σου βάλω και κανα τραγουδάκι...

Έλα Μαρία.. Ενα διπλό καφέ για την Ουρανία..

Γιώργος ο Μοναχικός (Γ.Μ.)

.

 

Μετεωρολογικά για τη Μαρία (4)

Μαράκι μου, 

χίλια συγγνώμη που σε ταλαιπώρησα κάπως με τα τρία μου, εννοώ άρθρα, για τον καιρό, ελπίζω να χαλαρώσεις και να νιώσεις καλύτερα τώρα που σε βάζω στα τέσσερα, πέντε κλπ

You know better που θα έλεγε και η Susan, that sweet greek-english and english-greek dic tionary... fits to everycase like an one size pair of shoes... etc, etc, που της άρεζε να λέει συχνά της δασκάλας μου των αγγλικών. Προσπαθώ διά της "δια βίου μάθησης" να μάθω εκείνο το etc, etc...Ok τα ξαναλέμε,...

Στο, στα τέσσερα (4) Μετεωρολογικά, θα αναλύσουμε τη αιτία / αιτίες της δημιουργίας του συνόλου των μετεωρολογικών φαινομένων, όπως βροχή, χαλάζι, πάχνη, κλπ, που όλα μαζί τα λέμε καιρό ή χαμηλό βαρομετρικό ή weather or Low System or ...Susan...

Οι παλιότεροι λαοί με τους εκπροσώπους τους σοφούς πίστευαν πως 'ΠΑΤΉΡ ΠΑΝΤΩΝ ΠΟΛΕΜΟΣ¨. Σε αντίθεση μ αυτούς, η Σούζαν λέει Make Love not War...

Μας έχει πείσει. 

Πατήρ των μετεωρολογικών φαινομένων  είναι το make love μεταξύ "ποσοτήτων της ατμόσφαιρας" με διαφορετικές θερμοκρασίες και άλλες σχετικές διαφορές καθώς περιστρέφονται στο χαμηλό βαρομετρικό. 

Ο κρύος αέρας σπρώχνει το ζεστό και ο ζεστός καβαλάει τον κρύο.

....

Η Σούζαν μας είπε ότι τώρα στα αγγλικά το τέσσερα το λένε "ντόγκυ"... She knows...

 

Και τώρα κλικάρετε για το τραγουδάκι...


Παυσανίας
ο κοτσανάτος

.
 

Η Μπάρμπη του μπάρμπα Γιάννη

Ήταν μια εποχή, όχι πολλά χρόνια πριν από το σήμερα, που οι πατεράδες χαιρόταν πιο πολύ, αν το παιδάκι που γεννιόταν ήταν αγοράκι, και λιγότερο, αν το παιδάκι ήταν κοριτσάκι...

Ένας απ αυτούς, για τη σημερινή μας ιστοριούλα ήταν και ο μπάρμπα Γιάννης. Είχε στο ενεργητικό του τρία αγοράκια και από τα τρία επέζησαν τα δύο... Ήταν περήφανος και για τα τρία. Γι αυτόν και το τρίτο ζούσε. Ζούμε όσο υπάρχουμε στο μυαλό, στη μνήμη, κάποιων άλλων έλεγε ο παπάς του χωριού από γνωστό "Αιωνία αυτού /ης /ων η μνήμη" . Και ο μπάρμπα Γιάννης σεβόταν τον παπά... 
Αργότερα από τα δύο αγόρια του που είχαν επιζήσει γεννήθηκαν  τέσσερα εγγονάκια. Αγόρια και τα τέσσερα!
Παρά το γεγονός της κάποιας μεταβολής των αντιλήψεων ο μπάρμπα Γιάννης ήταν "σιωπηρά"  πάλι περήφανος για τα τέσσερα αγοροεγγονάκια του.
Από τα εγγονάκια του μπάρμπα Γιάννη γεννήθηκαν δύο αγοράκια και τρία ! μέχρι στιγμής κοριτσάκια...
- Μπάρμπα Γιάννη η Μπάρμπη φταίει, καλά που δεν τη γνώρισες...

Σήμερα βαφτίστηκε και το τρίτο κοριτσάκι, το τρίτο κουκλάκι της Μπάρμπη, να μας ζήσει... 

Ελπίζουμε από κεί που είσαι να συγχωρήσεις τη χαρά μας και τη συγκίνησή μας για την πλειοψηφία της Μπάρμπη, έτσι μπάρμπα Γιάννη...

Σ ευχαριστούμε...

 
 


 

Ο Ζήσης

Το πραγματικό του όνομα δεν ήταν Ζήσης. Στο σύλλογο, στον καφενέ, τα μέλη του συλλόγου που τον ακούγαν με προσοχή όταν τους έλεγε μια ιστορία, τον "βάφτισαν" Ζήση γιατί την κάθε ιστοριούλα του την άρχιζε με τη γνωστή και σπουδαία φράση "Ζήσε τη μέρα σου σαν νάναι η τελευταία"...

Ατέλειωτες οι ιστορίες του, ατέλειωτες οι μέρες της ζωής του, που τις ζούσε σαν νάταν οι τελευταίες... 

Κάποια μέρα όμως που έτυχε νάναι παρόν το πειραχτήρι του Καραγκιόζη, που ερχόταν στον καφενέ του συλλόγου μόνον όταν ήξερε ότι θα είναι εκεί και η Σούζαν, που τη γουστάριζε πολύ, τόσο που ήθελε να πάει να ζήσει στην Αγγλία για να τη βλέπει πιο συχνά, διέκοψε κάπως άτσαλα τον κύριο Ζήση λέγοντας του 

- Όλα αυτά καλά, κύριε Ζήση, αλλά πες και κάτι για τις νύχτες...

Κι ο κύριος Ζήσης με ένα χαμογελάκι, υποψιαζόμενος ότι θα του αλλάξουν κι αυτή τη φορά τόνομα του, είπε αργά - αργά...

- Ζήσε τη νύχτα σου σα νάναι η πρώτη νύχτα του γάμου...

Το πειραχτήρι του Καραγκιόζη ανεφώνησε...

- Μπράβοοο, από δω και πέρα αντί για Ζήση θα σε φωνάζουμε ... Νυχτόβιο ή Νυχτοζήση....

και τώρα η νότα μας... 

Ο Γιάννης Βογιατζής

 

 Χρυσόστομος

.
 

Τ Α Ε Ξ Ω Γ Η Ι Ν Α

Ο κυρ-Απόστολος με τον από αρχαιοτάτων κολλητό του κυρ-Βασίλη στην αυλή του καφενέ του συλλόγου συναγωνίζονται στο ρούφα - ρούφα τα καφεδάκια τους ατενίζοντας την καταπράσινη πλαγιά του λόφου με τους γνωστούς λουλουδόκηπους κτλ κτλ 

- Δώσε μου λίγο τα κιάλια σου να δω κάτι...εκεί στο απέναντι χωριό...ρε Βασιλάκη, μου φαίνεται σαν κάτι να κινούνται...

- Έλα, ρε τώρα, καλά είμαστε, στη  ησυχία μας...Τί να δεις, το κουτσοχώρι είναι απέναντι, είπε ο Βασιλάκης... Το πολύ πολύ να βλέπεις το πασίγνωστο φτηνό νεκροταφείο... τί φτηνό δηλαδή, τζάμπα είναι... και σου κάνουν και δώρο κι ένα κυπαρίσι, που σου το φυτεύουν δωρεάν τα προσκοπάκια... Αυτά που μπορεί να κινούνται είναι τα κυπαρίσια, άμα φυσάει...

- Εγώ σα να βλέπω κοριτσόπουλα, λέει δειλά-δειλά, ο Απόστολος, μοιάζουν σαν εξωγήινα, δεν πάμε να τα καλωσορίσουμε!!!

- Βρέ τί να τα κάνουμε εμείς τα εξωγήινα...Θες μπλεξίματα... Γιατί άμα κάνεις μαζί τους σεξ μπορεί να βγεί κανα εξώγαμο...και μετά..

- Ποιό σέξ βρε...δεν ακούς το λαό που λέει για το λουκούμι και τον κουμπαρά;...Να τα καλωσορίσουμε είπα κι άντε, το πολύ - πολύ να τα κεράσουμε και κάνα ... ξερολούκουμο...κι ας το φτύσουν αν δεν τους αρέσει...

- Δεν τρώγεσαι, φίλε, να, πάρε τα κυάλια, κάποτε πρέπει κι εσύ να ωριμάσεις... Εγώ πάω στη Μαρία με τα κίτρινα για κουσκουσάκι, η Μαρία είναι μιά αρκετά ώριμη κυρία... 

Γιώργος ο Μοναχικός (Γ.Μ.)
με πολλούς χαιρετισμούς από τη SUZAN, a Greek - English and Eglish - Greek Dic.tionary

.


-

ΑΡΗΣ ΜΠΙΤΣΩΡΗΣ

http://arisbitsoris.blogspot.com/2019/02/22-2-2019-1930.html
 

Ο σύλλογός μας, με όλα του τα μέλη, χέρια, πόδια κλπ, συνιστά 
το νέο βιβλίο του κ. Άρη Μπιτσιώρη,

ΤΑ ΔΩΡΑ ΤΗΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ .

 

Στο καφενείο του συλλόγου γίνεται ένας μικρός χαμός που ο Γιώργος ο Μοναχικός διαβάζει αποσπάσματα του βιβλίου και ο Χρυσόστομος τον δουλεύει από τον γυναικωνίτη απαγγέλλοντας του Σουρή το επιτύμβιο, 

" Ενθάδε κείται Νικολής, φαντάρος μια φορά,

εις του πολέμου τους καιρούς σπουδαίως εκδουλεύσας

τη δούλα κάποιου λοχαγού καθώς και την κυρά 

και θύμα εκδουλεύσεων πολεμικών εκπνεύσας..."

 

Στο μπλοκ του κ Αρη θα βρείτε  πιο πολλούς φαντάρους, μ ένα κλίκ εδώ

http://arisbitsoris.blogspot.com/2019/02/22-2-2019-1930.html

-------

Κι ένα τραγουδάκι με πραγματική ιστορία

    

Σούζαν μετά Χρυσοστόμου

.

 

 

O R I G A M I

Στον καφενέ του συλλόγου, 
οι δυό φίλοι από παιδική ηλικία, κάποτε Γιωργάκης και Χριστάκης και νυν μπάρμπα Γιώργος και μπάρμπα Χρήστος, περιμένοντας το καφεδάκι, αντί να παίζουν τάβλι ή χαρτιά, παίζαν origami.
 Όποιος τελειώσει δεύτερος θα πληρώσει τους καφέδες.

Διπλώνοντας ο καθένας από ένα φύλλο χαρτί Α4, έπρεπε να φτιάξει ένα πουλάκι 3-D, ό,τι πουλάκι ήθελε ο καθένας. 

Άντε-άντε, κόφτο, ό,τι πουλάκι, το μυαλό σου εσένα όλο εκεί είναι, γειά σου Βαλέρια, καλώς ήλθες στην παρέα μας, καφεδάκι στο κορίτσι. Μαρία, με πολλές φουσκάλες...

- Θυμάσαι, μωρέ, τότε που υπηρετούσαμε φαντάροι και μας είχαν στείλει στο Βιετνάμ, στο πόλεμο, τότε που τα δυό κοριτσάκια μας μάθανε το origami; είπε ο μπάρμπα Χρήστος, αλλά τί να θυμάσαι εσύ, κάθε φορά που άλλαζε το φεγγάρι, νέα σελήνη, εσύ άλλαζες φιλενάδα. Όχι, origami, εσύ ήσουνα σχεδόν savourogami...;έλεγε ο μπαρμπα Χρήστος, για να πειράζει το φιλαράκι του. Σάρκα, έλεγες,  σάρκα... και τρέχανε τα σάλια σου, σαρκοφάγε, ε σαρκοφάγε....

- Σιγά τα ωά, έλεγε ο άλλος, εσύ που έψαχνες για καμιά καλή ψυχή τι έκανες, στο τέλος αποδείχτηκες ένα aerogami. 

Μεταξύ μας ο μπάρμπα Γιώργος όχι ότι δεν ενδιαφερόταν για την καλή  ψυχή της καλής ψυχής, αλλά είχε αποκομίσει παιδικό τραύμα απο τα μαθητικά του χρόνια. 

Παρακολουθούσε με πολύ ενδιαφέρον τη νεαρή φιλόλογο όταν τους έκανε μάθημα "περί ψυχής" στα αρχαία ελληνικά, αλλά οι κινήσεις της νεαρής φιλολόγου για να προσέχουν στο μάθημα του έφερνε μια "υπεραιμία", όπως είπε ο γιατρός στη μανούλα του, η οποία υπεραιμία του θόλωνε και το μυαλό αλλά και το μάτι, κι έτσι του είχε μείνει το τραύμα και μπέρδευε τις κινήσεις της σάρκας της νεαρής φιλολόγου με τα "περί ψυχής".

Κάθε φορά που έβγαινε με μια καινούργια σελήνη, ο μπάρμπα Χρήστος συνήθιζε να τον πειράζει "ωραία η καινούργια σάρκα, άντε και καλά στέφανα..." 
..............................
Η Μαρία με τα κίτρινα είχε τελειώσει με τη βάρδια της κι ήτανε να φύγει... 
-Τί λές, μπάρμπα Γιώργο, να σε πάω στο σπίτι...
- Μαζί σου και στην κόλαση...
- Όχι μπάρμπα Γιώργο, με βλέπεις για κόλαση...Στο σπίτι, είπαμε
- Πάμε, είπε με αποφασιστικότητα ο μπάρμπα Γιώργος.

Ο μπάρμπα Χρήστος για να τον πειράξει το μπάρμπα Γιώργο  πήγε να του πει το γνωστό " άντε και καλά στέφανα", αλλά πήγε να του φύγει η μασέλα και προσπαθώντας να την κρατήσει είπε  αντί για καλά στέφανα, καλά στεφάνια... και πρόσθεσε να μας καταθέσουν...

Ετσι διαμορφώθηκε και συμπληρώθηκε η γνωστή ρήση "Γλώσσα λανθάνουσα, αλλά και μασέλα λανθάνουσα, λένε τη αλήθεια"!!!

Αυτά
Γώργος ο Μοναχικός κτλπ

Χαιρετισμούς κι από τη Σούζαν, να μη το ξεχάσω...

kliiik 

 

.

 

Τίτλος ευγενείας

Ανάμεσα στη φασαρία από τις ρουφηξιές των καφεδακίων από τα μέλη του κατάμεστου καφενείου του συλλόγου στην κορυφή του καταπράσινου λόφου που ξέρετε ακουγόταν ! η φωνή του μακροζωότερου...

- Θυμόσαστε, μωρέ, το Βασίλαρο, πάει κι αυτός...
- Αμ ο Γιάνναρος... πάει κι αυτός...
- Τί να πεις και για το Νικόλα... πάει κι αυτός...
- Κι ο Χριστάρας, πούσαι ρε αγόρι?... πάει κι αυτός...
- Η Λενίτσα, η Μαιρούλα, η Μαριέτα,... πάει κι αυτός...

- Λάθος, εδώ λένε "πάει κι αυτή"...

- Εσύ λάθος!!!   "ουκ ένι άρσεν ή θήλυ"...

- Κατάλαβα, μας άρχισε το Αλτσ...

Αντε ακόμα ένα κλίκ στο τραγουδάκι με το πατριωτάκι...

Γιώργος ο Μοναχικός ...

.