Έτσι ιδρύθηκε

Ο Γιώργος ο Μοναχικός (Γ.Μ.) ζήτησε να τον γράψουν, μα δε τον γράψανε. Όμως αυτός ευγενικά τους έγραψε και γράφτηκε μόνος του μέλος στο Σύλλογο Μεσουρανούντων "Συλλομεσούρ"
- a king size life society - ο σύλλογος για τη μακροζωία...

- Τη λάτρευε τη Σοφούλα! Κοντά της ένιωθε ...φιλόσοφος...

ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ

ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ
Θέλετε να την ... καδράρετε; Διαστάσεις κάδρου... τρία... επί δύο πόδια...
===========================================

Ιδού η απορία.

.
"Όταν περνάς, καλέ, γιατί τα μάτια χαμηλώνεις..."
.

Το μοιραίο λάθος της καθαρίστριας (2 και τέλος)

(Κι αυτό τύπου W.C.)

Μαζεύτηκαν όλοι γύρω γύρω από το πτώμα. Οι κυρίες προσπαθούσαν
να καθησυχάσουν την τρομαγμένη καθαρίστρια. Οι άντρες προσπαθούσαν
ν΄αναγνωρίσουν το πτώμα, αλλά δεν μπορούσαν να το διακρίνουν καλά.
Η ομίχλη βρίσκοντας ανοιχτή την είσοδο της πολυκατοικίας είχε εισχωρήσει
στην οικοδομή. Βέβαια είχαν ανάψει τα κοινόχρηστα φώτα, αλλά τί να σου
κάνουν κι αυτά με τις μικρές τους λαμπίτσες που τους βάζουνε για
οικονομία ρεύματος. Εδώ χρειαζόταν φώτα ομίχλης! Αλλά ποιά
οικοδομή έχει φώτα ομίχλης. Πανάκριβα είναι.

Οι συζητήσεις έπαιρναν κι έδιναν. Η είσοδος της οικοδομής έμοιαζε
σαν οι ένοικοι να είχαν γενική συνέλευση για θέματα της οικοδομής.
Η μόνη διαφορά ήταν πως αυτή η μέρα δεν ήταν Κυριακή. Γιατί η
καθαρίστρια δεν έρχεται για τις σκάλες τις Κυριακές.

Μέσα σ΄αυτό το πανδαιμόνιο ατυχώς ή ευτυχώς η κυρία Λένα είχε αφήσει
μισάνοιχτη την πόρτα του διαμερίσματός της. Έτσι το χαριτωμένο σκυλάκι
της, η μικρή Λουλού, βρίσκοντας την πόρτα ανοιχτή την κοπάνησε και
κατεβαίνοντας προσεχτικά τις σκάλες έφτασε κάτω. Κανείς δεν το
αντιλήφτηκε. Το σκυλάκι βλεποντας έναν άνθρωπο ξαπλωμένο αμέσως
αναγνώρισε πως ήταν ο θυρωρός της οικοδομής. Δεν είχε την τύχη να
είναι ένα αστυνομικό σκυλάκι, αλλά αγαπούσε πολύ το θυρωρό, γιατί
εκείνος έβγαζε τη Λουλού για πιπί. Βέβαια το σκυλάκι δεν καταλάβαινε
την υστεροβουλία του θυρωρού. Εκείνος το πήγαινε το σκυλάκι για πιπί
όχι γιατί το αγαπούσε, αλλά γιατί δεν ήθελε να ρυπαίνονται οι σκάλες της
οικοδομής. Έτσι λοιπόν η μικρή Λουλού βρίσκοντας το θυρωρό
ξαπλωμένο άρπαξε την ευκαιρία να του δείξει την αγάπη της και
άρχισε να τον γλείφει με τη γλωσίτσα της κάτω από το δεξιό αυτί του.

Το γαργάλημα του αυτιού ξύπνησε το θυρωρό, που τεντώθηκε κι άρχισε
να χασμουριέται.
 - ΖΕΙ ! ακούστηκε η φωνή του προέδρου της πολυκατοικίας.
 - Ζωντανός είσαι, βρε ζώον, του πετά η γυναίκα του προέδρου της
οικοδομής κι εμείς αναστατωθήκαμε βλέποντας ένα πτώμα!
 - Ήμουνα πτώμα... στην κούραση, είπε ο θυρωρός, κι αποκοιμήθηκα
χωρίς να το καταλάβω...και σκύβοντας στ΄αυτί του προέδρου της
οικοδομής εξηγούσε ψιθυριστά:
 - Χτές το βράδι τα πίναμε με το φοιτητριάκι της φιλολογίας, που μένει
επάνω στο δώμα της πολυκατοικίας και της είπα να φέρει την άλλη φορά
και καμιά φίλη της για σας. Κι όσο για τα κοινόχρηστα που χρωστάει, θα
το ταχτοποιήσουμε το θέμα. Ο πρόεδρος είναι καλό παληκάρι. Της είπα.

Εκείνη τη στιγμή, μόλις η καθαρίστρια συνειδητοποίησε πως το πτώμα
σηκώθηκε κι άρχισε να μιλάει με τον πρόεδρο, νόμισε πως βρυκολάκιασε.
Πάτησε τις τσιρίδες της και σωριάστηηκε στο μωσαϊκό.

Την ίδια στιγμή ο δέκατος τρίτος άντρας που προσπαθούσε να πάρει
τηλέφωνο  την άμεση δράση της αστυνομίας και έβρισκε τη γραμμή
κατειλημένη από τα τηλεφωνήματα των άλλων δώδεκα κατάφερε επί
τέλους να πιάσει γραμμή. Μόλις άκουσε "άμεση δράση, λέγετε παρακαλώ"
ανεφώνησε:
 - Γυναίκα, τόπιασα!

Ο αστυνομικός, που είχε αναλάβει φρέσκος τη βάρδια του κι ήταν
έτοιμος για δράση, (είχε απομονώσει από το τηλεφωνικό κέντρο το
συνάδελφο του - κομπιούτερ, που ήταν μόνο για τη νύχτα), ρώτησε΅
 - Τί πιάσατε, κύριε;
- Ένα πτώμα! απάντησε ο δέκατος τρίτος άντρας.
 - Μήπως κάνετε λάθος, κύριε; συνέχισε με ευγένεια ο αστυνομικός.
 - Όχι, απάντησε ο δέκατος τρίτος άντρας. Εγώ δεν κάνω λάθος. Το λάθος
το έκανε η καθαρίστρια και τώρα είναι νεκρή!
 - Το μοιραίο λάθος της καθαρίστριας, μονολόγησε ο αστυνομικός κι έπειτα
συνέχισε:
 - Έτσι που μου τα περιγάφετε, μάλλον θα πρέπει να τηλεφωνήσετε στην
εκκλησία...

Χρυσόστομος
.

Το μοιραίο λάθος της καθαρίστριας (1)

(Μυθιστόρημα τύπου W.C.)

( Αστυνομική ιστορία φαντασίας, εμπνευσμένη από μια φωτογραφία με
αυτόγραφο ενός τουρίστα, συνταξιούχου αστυνομικού.
Η φωτογραφία είχε μια τρύπα σε μέγεθος σφαίρας από πιστόλι ακριβώς
στο σημείο του στήθους που μπαίνει ένα γαρύφαλλο ανοιχτό, δηλαδή στο
μέρος της καρδιάς. Το ανοιχτό γαρύφαλλο συμβολίζει και άνθρωπο.
Ανοιχτός άνθρωπος. Ενώ το κλειστό γαρύφαλλο, στον κόσμο των
λουλουδιών, είναι απλά ένα μπουμπούκι, στον κόσμο των ανθρώπων
ένα μπουμπούκι μπορεί να αξίζει περισσότερο από ένα ανοιχτό γαρύφαλλο.
Γιατί το μπουμπούκι σου δίνει την ευχαρίστηση να το περιποιηθείς και να
το κάνεις ανοιχτό γαρύφαλλο.)

Εκείνο το πρωί η καθαρίστρια, περπατώντας αργά μέσα στην ομίχλη, πήγε
να καθαρίσει, όπως κάθε μέρα, τις σκάλες της οικοδομής στην οδό
Εγκλήματος και Δολοφονιών γωνία. Μόλις πλησίασε στην κυρία είσοδο
της πολυκατοικίας βρήκε την πόρτα ορθάνοιχτη και κάτω στο μωσαϊκό ένα
πτώμα. Παρά λίγο θα το πατούσε, αλλά ας είναι καλά η μακαρίτισα η
γιαγιά της που από μικρή τη δίδαξε να μη πατάει επί πτωμάτων.
Ήταν έτοιμη να το βάλει στα πόδια από την τρομάρα που πήρε, αλλά έμεινε
στη θέση της, γιατί φοβόταν να μη θεωρηθεί ύποπτη για φόνο, αν κάποιος
την έβλεπε να τρέχει. Άρχισε τότε να πατάει όλα μαζί τα κουμπιά των
κουδουνιών της πολυκατοικίας. Από το θυροτηλέφωνο ακούστηκαν τότε
φωνές, πολλές φωνές μαζί.
 - Ποιός είναι;
 - Ένα πτώμα...Ένα πτώμα στην είσοδο! φώναζε η καθαρίστρια.

Αμέσως άνοιξαν οι μπαλκονόπορτες κι όλες με τα νυχτικά τους πετάχτηκαν
στα μπαλκόνια και σκύβανε στο δρομο να δουν τι συμβαίνει. Ενώ οι άντρες,
σαν άντρες, διατήρησαν την ψυχραιμία τους και έπιασαν το τηλέφωνο να
ειδοποιήσουν την αστυνομία.
Το τηλεφωνικό κέντρο της Άμεσης Δράσης της αστυνομίας είχε δώδεκα
γραμμές και ήταν συνδεμένο μ' ένα κομπιούτερ, "ο αστυνομικός
τηλεφωνητής υπηρεσίας", που μόλις έπαιρνε ένα τηλεφώνημα έδινε εντολή
μέσω δορυφόρου στο αντίστοιχο περιπολικό - και τα περιπολικά ήταν
δώδεκα - για να επιληφθεί του θέματος.

Έτσι λοιπόν ο πρώτος άντρας, ο πιο γρήγορος, σχημάτισε τον αριθμό
τηλεφώνου της Άμεσης Δράσης της αστυνομίας, στο  τηλεφωνικό κέντρο
της Άμεσης Δράσης άρχισε ν' αναβοσβύνει το φωτάκι της πρώτης γραμμής,
η πρώτη γραμμή συνδέθηκε με το κομπιούτερ και το κομπιούτερ έδωσε
εντολή στο πρώτο περιπολικό να πάει στον τόπο του εγκλήματος.
Ο δεύτερος άντρας κατέλαβε τη δεύτερη γραμμή, όπως ήταν φυσικό, γιατί
η πρώτη γραμμή ήταν κατειλημμένη από τον πρώτο άντρα. Η δεύτερη
γραμμή συνδέθηκε αυτόματα με το κομπιούτερ και το κομπιούτερ μέσω
του δορυφόρου έδωσε εντολή στο δεύτερο περιπολικό να σπεύσει στον
τόπο του εγκλήματος.
Η ίδια διαδικασία επαναλήφτηκε με τον τρίτο άντρα, με τον τέταρτο, κλπ
μέχρι τον δωδέκατο κι έτσι δώδεκα περιπολικά με τις σειρήνες στο τέρμα
να σφυρίζουν έτρεχαν στον τόπο του εγκλήματος.
Ο δέκατος τρίτος άντρας βρήκε τον αριθμό της αστυνομίας κατειλημμένο
από τους δώδεκα προηγούμενους και είχε τρελαθεί από την αφωνία που
δεν μπορεί να πιάσει γραμμή.

Σε λίγο το πρώτο περιπολικό της αστυνομίας έφτανε στον τόπο του
εγκλήματoς. Μόλις ο οδηγός του είδε στο καθρεφτάκι του περιπολικού
νάρχεται πίσω του το δεύτερο περιπολικό λέει στον αρχιφύλακα που
καθόταν δίπλα του. "Δεν πάμε να φύγουμε, πίσω μας είναι το νάμπαρ τού.
Άστους αυτούς να βγάλουν το φίδι απο την τρύπα." Κι έφυγαν.
Το νάμπαρ τού περιπολικό βλέποντας το πρώτο να φεύγει και βλέποντας
στο καθρεφτάκι το τρίτο περιπολικό να έρχεται έφυγε κι αυτό.
Το ίδιο έγινε και με το τρίτο περιπολικό. κλπ. Έτσι και τα δώδεκα
περιπολικά έφυγαν από τον τόπο του εγκλήματος χωρίς να επιληφθούν
του θέματος.
Ειδικά το δωδέκατο περιπολικό είχε το πιο ισχυρό κίνητρο να φύγει.
Για να φύγουν τα άλλα περιπολικά μάλλον επρόκειτο για τηλεφώνημα
φάρσα.

Η ώρα κυλούσε και οι ένοικοι της οικοδομής βλέποντας πως ακόμα δεν
φάνηκε η αστυνομία - θυμήθηκαν πως κάπως έτσι γίνεται  κι όταν δύο
αυτοκίνητα τρακάρουν και περιμένουν την τροχαία - έριξαν κάτι πάνω τους
και κατέβηκαν όλοι στην είσοδο της οικοδομής.

(συνεχίζεται ... για δεύτερη αφόδευση)
.

Θα σε πάρω να φύγουμε, "ένα το μήνα" τραγούδι.

Μονόδρομος

Ο κ. Χ. οδηγεί το αυτοκίνητό του ανάποδα στο μονόδρομο, μεγάλης
κυκλοφορίας. Στο ραδιόφωνο του αυτοκινήτου ακούει τον εκφωνητή
να λεει:
- Προσοχή, παρακαλούνται οι οδηγοί που βρίσκονται στο μονόδρομο
τάδε να προσέχουν γιατί κάποιος πηγαίνει ανάποδα στο μονόδρομο.

Ο κ. Χ. λέει¨
- Τί λέει αυτός ο βλάκας ο εκφωνητής; Εδώ όλοι ανάποδα πηγαίνουν!...


Σχόλια.
1. Στο μονόδρομο της ζωής ο καθένας βλέπει όλους τους άλλους να
πηγαίνουν ανάποδα!...
2. Στο μονόδρομο "οδός Αναπαύσεως" και τα ραδίκια βλέπονται ανάποδα.

Δίδαγμα:

Προσοχή στους μονοδρόμους!
.