Ο καρτοκινητός

Ο Βαγγελάκης, στα νιάτα του ήταν ένας παίδαρος μέχρι εκεί πάνω. Δούλευε και σπούδαζε και με το χαρτσιλίκι του τα κατάφερνε μια χαρά κι έκανε και τη νεανική ηλικία του όμορφη με τα κοριτσάκια.
Κέρναγε μιά πάστα φλόρα ή σοκαλάτα στο ζαχαροπλαστείο της παραλίας και μετά τις πήγαινε στο δωμάτιο ν ακούσουν μουσική και  να τις κεράσει και κανένα λικεράκι που του έφτιαχνε η γιαγιά του. Άχ αυτές οι γιαγιές, πόσα ξέρουν, πόσα ξέρουν...

Δεν ήταν ακριβώς ένας κοινός αγγλομπαράς, αλλά τα αγγλικά του ήταν η καραμπίνα του. Κυνηγός ... κορμιών...

-Rip  off (ρίπ οφ,γδύσου!) έλεγε στη μικρούλα λες και την έβλεπε σαν DVD. Σίγουρα κάτι θα έχετε ακούσει κι εσείς για το ριπ ντιβιντί. Έλα τώρα...

Έπαιζε μια, δυο, και τρείς φορές, κάπου κάπου και τέσσερις φορές το ντιβιντάκι στο PC (πισί) του, άλλοτε στο desktop (επιτραπέζιο) κι άλλοτε στο bedtop (μπέντοπ, bed κρεβάτι) και μετά της πέταγε με χαμόγελο "wash and go..." (γουός εντ γκόου,πλύσου και φύγε)...

"Τυχερό" - τί τυχερό ...- το λέει ο λαός... Ένα ντιβιντάκι του κόλλησε. 

Τί να κάνει ο  άνθρωπος... Θα το αφήσω να παίζει συνέχεια. Το ίδιο DVD.

Και κάποια στιγμή της λέει: Θα σου κάνω ένα μεγάλο δώρο. Ένα γάμο που θα τον ζηλέψουν όλοι.....

Τα χρόνια κύλισαν σαν νεράκι λες και ανήκουν στη κατηγορία των "υγρών σωμάτων" (στερεά, υγρά και αέρια κλπ).

Και τώρα κοκαλιάρης (να χάσετε βάρος του λέγαν οι γιατροί και να περπατάτε πολύ) με φανελάκι αθλητικό και σορτάκι και βήμα ταχύ,  με τα χέρια που ανεβοκατέβαιναν ως το ύψος των ώμων όπως οι φαντάροι στην παρέλαση,  ανηφόριζε για το καφενεδάκι το συλλόγου.

Από μακριά φαινόταν σαν μια κάρτα τηλεφώνου που  περπατάει. "Καρτοκινητόν" τον είχε βαφτίσει ο Χρυσόστομος.

- Χρυσόστομε, διαμαρτύρομαι. Δεν είσαι εντάξει φίλος. Έμαθα σχολίασες το γάμο μου...

- Έλα βρέ, με παραξήγησες, δεν είπα τίποτε κακό. Εσύ έκανες στη γυναίκα σου ένα ωραίο δώρο, το γάμο, κι αυτή θα σου το ανταποδώσει, το δώρο, με μια ωραία κηδεία, funerals, που θα τόλεγες κι εσύ...

Ο καρτοκινητός, καλό παιδί, "πολύ Κούντερα διαβάζεις, Χρυσόστομε", λέει.Άντε κέρνα καφεδάκι τώρα, ένα τη μέρα το επιτρέπει κι ο γιατρός και δη άμα είναι κερασμένο... 

Το σημειωματάριο ( Μέρος Γ΄ )

=====================================
Με τις ΕΥΧΕΣ όλου του Σύλλογου για την επέτειο του γάμου σας...............

 ====================================
 
Κοιταχτήκαμε με τη  Χαρούλα και χωρίς να πούμε λέξη δεχτήκαμε αυτή την αλήθεια:

Πράγματι η ζωή είναι μια διαδικασία που την έχουμε όλοι ανάγκη. Γιατί μέσα σ' αυτή τη διαδικασία - διαδρομή που κανείς δεν ξέρει πότε θα τελειώσει διδασκόμαστε και βιώνουμε τις αξίες της ζωής, την αγάπη, την αλήθεια, τη δημιουργία και μέσα στο σήμερα. στο τώρα και στο λεπτό αξίζει να βλέπουμε πως τη χαρά της ζωής τη συνειδητοποιούμε αστραπιαία και την απολαμβάνουμε σπάνια.
Είναι σαν αστραπή μέσα στο σκοτάδι.

--- 'Οταν είσαι λησμονημένος ή παραμελημένος ή σκοπίμως εκμηδενισμένος και μειδιάς εσωτερικώς υπερήφανος δια την ύβριν,
αυτό είναι ΝΙΚΗ.

--- Όταν καταλάβεις ότι έχεις γεράσει και η πρώτη μεγάλη ανηφόρα και η κορυφή έχουν τελειώσει, πήγαινε από πίσω όπου δύει ο ήλιος, προσπάθησε να κατεβαίνεις με τις φτέρνες, βάζοντας κόντρα στη βαρύτητα, μη σε νικήσει η κατηφόρα και κατρακυλήσεις.

---  Αν δεν είσαι έτοιμος να ααντιμετωπίσεις την αχαριστία μη προσφέρεις ποτέ σε κανένα την καλοσύνη σου και τον εαυτό σου.

--- Μία μικρή εκδίκηση είναι ανθρωπινότερη από καθόλου εκδίκηση.

--- Η πιό πικρή απογοήτευση που νιώθεις όταν προσφέρεις καλοσύνη και την ανταποδίδουν με αδικία.

--- Όσο γερή πανοπλία και αν φοράς, μπορεί να βρεθεί κάποιος να σε τρυπήσει μ' ένα άχυρο.

--- Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλεται όμως  να σηκωθείς.

--- Με το χαμόγελο κερδίζεις περισότερα παρά με το σπαθί σου.

--- Χωρίς Θεό όλα εις μάτην.

--- Το κακό όταν δεν το τιμωρείς από την αρχή σιγα σιγά μεγαλώνει.

--- Η μόρφωση εείναι το στολίδι στην ευτυχία και το καταφύγιο στη δυστυχία.

--- Το δάκρυ είναι η βροχή της καρδιάς...


Ο σύλλογος ... αρτιμελώς, (με όλα του τα μέλη), χέρια, πόδια κλπ

.