Έτσι ιδρύθηκε

Ο Γιώργος ο Μοναχικός (Γ.Μ.) ζήτησε να τον γράψουν, μα δε τον γράψανε. Όμως αυτός ευγενικά τους έγραψε και γράφτηκε μόνος του μέλος στο Σύλλογο Μεσουρανούντων "Συλλομεσούρ"
- a king size life society - ο σύλλογος για τη μακροζωία...

- Τη λάτρευε τη Σοφούλα! Κοντά της ένιωθε ...φιλόσοφος...

ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ

ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ
Θέλετε να την ... καδράρετε; Διαστάσεις κάδρου... τρία... επί δύο πόδια...
===========================================

Το Πάσχα


Πιτσιρίκοι:

 - Καλό το Πάσχα;
 - Ναι, δε λέω, αλλά τα Χριστούγεννα καλύτερα!
 - Γιατί το λες;
 - Γιατί τα Χριστούγεννα έχουν και 'Αη Βασίλη με δώρα και παράδοση κατ' οίκον!!!

.

Το χαμόγελο της φαρμακοποιού.

Έφτασε στο σύλλογο σαν σε αναζήτηση διεξόδου στην επαναλαμβανόμενη αμηχανία του.

Ο άνθρωπος σεβόμενος την εξελιγμένη στην εποχή μας υψηλή
τεχνολογία, όταν άλλαζε τα φιλτράκια στις βρύσες του σπιτιού, για να μπορεί να τα ξεβιδώνει εύκολα, έβαζε με το δάχτυλό του λίγη βαζελίνη στα πάσσα.
Το αποτέλεσμα αυτής της τεχνικής ήταν άριστο. Ας είναι καλά ο φίλος του ο υδραυλικός που τον είχε μυήσει στα μυστικά του επαγγέλματος του.

Το πρόβλημα του φίλτατου μας δεν ήταν πιά το υδραυλικό μέρος της ιστορίας αλλά το ... φαρμακευτικό. Η διαφορετική αγωγή. Η αγωγή του επαγγελματία φαρμακοποιού και η διαφορετική αγωγή του υδραυλικού όσον αφορά στη χρήση της βαζελίνης.

Κάθε φορά που πήγαινε σε φαρμακείο και ζητούσε βαζελίνη οι φαρμακοποιοί στο άκουσμα της λέξης βαζελίνη χαμογελούσαν. Και όσο κι αν προσπαθούσε να τους εξηγήσει ότι χρειαζόταν τη βαζελίνη για τα φιλτράκια της βρύσης μάλλον δεν τα κατάφερνε να γίνει πειστικός. Έφευγε με την απορία γιατί να μη ξέρουν οι φαρμακοποιοί τις χρήσεις των φαρμάκων που πουλάνε. Μάλλον φταίει η σχολή των φαρμακοποιών. Υστερούμε στην παιδεία, σκεπτόταν.

Την τελευταία φορά που χρειάστηκε βαζελίνη θυμήθηκε μια καλή του φίλη φαρμακοποιό Του έπεφτε λίγο μακριά το φαρμακείο, αλλά σκέφτηκε αξίζει κάπου κάπου να ψωνίζουμε και από τα μαγαζιά των φίλων.

Εκείνη χάρηκε πολύ που τον είδε και ήταν έτοιμη να τον εξυπηρετήσει.

 - Μαρία, της λέει, δος μου βαζελίνη.

Εκείνη προσπάθησε να μη χαμογελάσει και για να κερδίσει  λίγο χρόνο και να ξανάβρει την ψυχραιμία της τον ρώτησε.

 - Θέλεις σωληνάριο ή κουτάκι;

Ίσως εδώ σκεφτείς "έτσι εξηγούνται οι καλοί φίλοι" αλλά το πράγμα μπερδεύτηκε μόνο του.

 - Καλύτερα κουτάκι, της λέει, τη θέλω για τους πόλους...

Είμαι σίγουρος ότι εκείνη μάλλον δεν πρόλαβε να ακούσει τη συνέχεια του φίλου μας "για του πόλους της μπαταρίας!!!"

Ο σύλλογος μετά από πολύωρη σύσκεψη του σύστησε να αποφεύγει τις κακές συναναστροφές, όπως υδραυλικούς, ηλεκτρολόγους, κλπ που κάνουν καταχρηστική χρήση των φαρμακευτικών προϊόντων. Έτσι θα περισώζει και την αξιοπρέπεια του. Για ένα όνομα μακροζωούμε...

Δε  συμφωνείς, Στάθη;

.