Ο Γιώργος ο Μοναχικός (Γ.Μ.) και ο Χρυσόστομος μπαίναν τρικλίζοντας ελαφρώς στα γραφεία του συλλόγου με ένα μπουκάλι ρετσίνα στο χέρι του Γιώργου. Του τώχε στείλει ένα εξαίρετο μέλος του συλλόγου από την Ιερισσό. Καθώς ο Γιώργος προσπαθούσε να στηρίζει το Χρυσόστομο κρατώντας τον από το μπράτσο, ο Χρυσόστομος προσπαθούσε να πάρει το μπουκάλι από το Γιώργο...
Στα γραφεία του συλλόγου είχαν αρχίσει τη συνεδρίαση "κουσκούς" , όπως την έλεγαν, η Μαρία με τα κίτρινα, η δακτυλογράφος και η Σούζαν με τα σπασμένα ελληνικά της.
- Πάρτε ποτήρια, κερνάμε, είπε χαμογελαστά ο Χρυσόστομος...
Τούς έβαλε όλους από λίγη ρετσίνα, πιο πολλή στο δικό του ποτήρι, και πάλι "Πολύ ωραία ρετσίνα, βάλε μας λιγάκι ακόμα, και γειά στα χεράκια που την έκανε..." και "βίβα" και "άσπρο πάτο" και τα λοιπά και τα λοιπά...
Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα με γέλια και χαχαχούχα επεκράτησε κάποια ησυχία...
Η δακτυλογράφος στο δώμα, ξαπλωμένη στο ντιβανάκι, τραγουδούσε "φέρτε μου ένα μαντολιιιιινο..."
Ο Γιώργος ο Μοναχικός πήγαινε προς το δώμα, μάλλον πήγαινε να το παίξει Λοχαγός Κορέλλι...
Ο Χρυσόστομος είχε κάτσει δίπλα στη Σούζαν να της κάνει μάθημα ελληνικά...
Η Μαρία με τα κίτρινα, με το περίσσιο, μάλλον "ΙΕΡΙΣΙΟ", θάρος που της είχε δόσει η ρετσίνα απο ΙΕΡΙΣΟ, φόρεσε τη ζακετούλα της, πήρε παραμάσχαλα τη τσάντα της και πατώντας στις μύτες των ωραίων ποδιών της, ξεγλίστησε σιγά σιγά, αποφασισμένη να δώσει λύση στό διαρκή προβληματισμό της "τον άντρα σου ή το γείτονα"....
Γιατί όχι ΚΑΙ τον γείτονα σκεφτόταν...
Χρυσόστομος,
(πάντα τέτοια που λένε, και
"οίνος ευφραίνει καρδίαν ανθρώπου"...
φράση προσφιλής και στους καρδιολόγους...)
.
