Η Μπούμπη

Γλυκιά σα γαλατόπιτα,
νόστιμη σα μπουγάτσα,
είναι το πιο καλό παιδί 
μες στη δική μας πιάτσα.

Ψηλόλιγνη και γελαστή,
και με περίσσια χάρη,
όταν περνάει, θα το πω!
βογγάει το Βαρδάρι...


Μαρία  με τα κίτρινα.

Είσαι πολύ μικρός

- Είσαι πολύ μικρός για να μου κάνεις εμένα τον έξυπνο...Εσύ δεν έχεις κόψει ακόμα την ... πρωϊνή... ενώ εγώ έχω κόψει όχι μόνο την πρωϊνή, αλλά έχω κόψει ακόμα και το ...  σεξ, κατάλαβες φίλε μου, μας τη βγαίνουν τώρα και τα μωρά...

Χρυσόστομος

 

Μετεωρολογικά (3)

  (Στη μνήμη του χαρισματικού Μετεωρολόγου Κώστα Π.)

Ο Κώστας είχε αξιοποιήσει στο έπακρο τους μετεωρολογικούς δορυφόρους των αρθριτικών πόνων της ηλικιωμένης μητέρας του.στις επιτυχημένες του προγνώσεις καιρού...

Το Νερό.

Υδρατμοί. Το νερό όταν εξατμίζεται.
Υδρατμοί στην ατμόσφαιρα της γής. Υγρασία.
Υδρατμοί στην επιφάνεια της γής. Γρασίδι ακατάλληλο για τσαηράδα.
Υδρατμοί ενωμένοι μεταξύ τους. Υδροσταγονίδια.
Υδροσταγονίδια στην επιφάνεια της γης. Δρόσος.
Υδροσταγονίδια στον ουρανό. Σύννεφο.
Υδροσταγονίδια χαμηλά, κοντά στην επιφάνεια της γης. Ομίχλη.
Σύνολα ενωμένων υδροσταγoνιδίων. Υδροσταγόνες.
Πτώση υδροσταγόνων στη γη. Βροχή.
Πτώση παγωμένων υδροσταγόνων. Χαλάζι.
Πτώση υδροσταγόνων που παγώνουν κοντά στην επιφάνεια της γης. Χιόνι.
Παγωμένη δρόσος. Πάχνη.
Υγρασία σε πάνες. Τσίσια μωρού.

Μετεωρολογικά τραγούδια... 

Γιώργος  ο Μοναχικός (Γ.Μ.)
.

Η ανθισμένη αμυγδαλιά

Από ένα βασικό δοκάρι του ουρανοξύστη, του syllomesour state building, τον Γιάννη, έφτασε στ αυτιά μας ένα  σφυριγματάκι για μια πιατέλα με ποσότητα περίπου τέσσερις μερίδες τηγανιτές πατάτες, μια σαλάτα και μπόλικο ψωμάκι φρυγανισμένο...

- Χρυσόστομεεε, γρήγορα στην κουζίνα... Πάρε και τη Μαρία με τα κίτρινα....
 ..........

Εν τω μεταξύ απολαύστε ένα απόσπασμα από το διδακτικό κινηματογραφικό (movie), το  Lady Chatterleys Lover, Ο εραστής της λαίδης Τσάττερλυ. 

Οι πατάτες ήδη τηγανίζονται. Μύρισε...

Αυτή, κάπως έτσι, ήταν η λαίδη Τσάττερλυ, από το 1928 γραμμένη, καλά θα ήταν να δείτε το κινηματογραφικό της.

Η δικιά μας η Lady, όχι ακριβώς Chatterley, μόνο σκέτο  Chat, Lady Chat, δηλαδή, την ψαρέψαμε από ένα Chat του Διαδικτύου (Ιντερνετ). 

Φυσικά, δεν έχει να ζηλέψει τίποτε από τη γιαγιά της την Chatterley!

Είναι κι αυτή πολύ καλή στο origami, το γνωστό παιχνίδι που διπλώνεις ένα χαρτί και φτιάχνεις κοκοράκια, βαρκούλες, κι ό,τι αλλο τραβάει η φαντασία σου.

Η δική μου η γιαγιά το έλεγε, αγράμματη γυναίκα, χωριάτα, η καημενούλα, νταβανο-ορι-γκάμι... Θεός σχωρέστην την καημενούλα, έφυγε νωρίς, ούτε ένα κινηματογραφικό δεν πρόλαβε να βγάλει κι αυτή, η καημενούλα...

Να φανταστείς, έβαζε τον παπού μου να κοιτάζει, ξαπλομένος ανάσκελα, το νταβάνι και να μετράει τα δοκάρια του syllomesour state building! (Yπήρχε από τότε, και ακόμα και πριν από τον Πύργο του Αηφελ, βοήθεια μας.)

 Το ραντεβού με τη δικιά μας Lady Chat για καλύτερη γνωριμία συμφωνήθηκε για το Roof Garden ενός πολύ γνωστού ξενοδοχείου
της πόλης μας. 

(Εδώ θυμήθηκα πως η δασκάλα μας των αγγλικών μας διευκρίνιζε ότι το roof σημαίνει στέγη, να μη το συγχέουμε με την ελληνική λέξη ρουφώ. Τί καλή πού ήταν...)

 Εκείνος, αραγμένος στον καναπέ με τόνα λαπ πάνω στο άλλο (lap-to-lap, όπως λέμε laptop)  ρούφαγε το φραπεδάκι του με το καλαμάκι - πρόκληση - και χαλβάδιαζε την Lady Chat.

Η Chat, η Λαίδη Τσατ, ήταν σαν να στεκόταν όρθια με τα δυο πόδια της σε ένα ψηλοτάκουνο, αιθέρια ύπαρξη, που λένε, πάρτε λίγο απ τον αιθέρα της για τις λιποθυμίες και τις λιπο... αναροφήσεις.

Με το που ζύγισε καλά τα lap-to-lap του λεβέντη έσκυψε κι αρχισε ρυθμικά να τον φιλάει - τα λόγια είναι περιτά - πρώτα στα μάγουλα, μετά στα χείλη, μετά στο λαιμό, τί παιδί, της φάνηκε πως βρίσκεται ψηλά στον ουρανό  κι ότι πηδάει από το ένα αστέρι στο άλλο, τί φαντασίωση, μαμά μου, και κάποια στιγμή πως έπεσε στη γή και βλέπει μπροστά της ένα ξερό ψηλό δέντρο όπως  στην αρχαία ελληνική μυθολογία.

Κι ύστερα τ αγκάλιασε το δέντρο και το δένδρο έβγαλε φύλλα και κλωνιά κι αποδείχτηκε ότι ήταν αμυγδαλιά, το αγαπημένο της δέντρο παιδιόθεν, κι άρχισε απ τη χαρά της να το κουνά, να το φιλάει, να το κουνά, ώσπου η καημένη η αμυγδαλιά άνθισε για χατίρι της και πέταξε τα λουλούδια της πάνω στη Lady Chat, και στις πλάτες και στις αγκαλιες και στης Μαρίας την ποδιά σφάζονται παληκάρια...

Απολαύστε το τραγουδάκι, λέει πολλά. 

Κάπως έτσι τελείωσε το debugging (εκσφαλμάτωση ή αποσφαλμάτωση) όπως το έλεγε ο προγραμματιστής του συλλόγου μας.

-Α Ηρθαν οι πατάτες...καλή μας όρεξη...

Αυτή πάλι ποιά είναι: Α, η Lady Chat...Α, να και ο Λαπ του Λαπ...
Καθίστε να φάμε μαζί.
- Έχω μια πείνααα, είπε η Lady Chat και κάθισε δίπλα στο Χρυσόστομο.

Τραβάει ακόμα ο δικός μας...

Γιώργος ο Μοναχικός (Γ.Μ.)

.

 

Ο ... Αμάραντος

Στον καφενέ του συλλόγου ο μπαρμπα Γιάννης ο μερακλής διηγόταν στη παρέα τα κατορθώματα της νιότης του...Κάπου κάπου, σταματούσε κι έστριβε  το μουστακάκι του  σαν ένα είδος "σύνδεσης με τα προηγούμενα" και μετά συνέχιζε με μια νέα ιστοριούλα, πιο εντυπωσιακή από την προηγούμενη. Όλες ο ι ιστοριούλες του είχαν σαν κεντρική ιδέα τον "αμάραντο" του από το γνωστό δημοτικό τραγούδι "ποιός είδε τον αμάραντο..." Ακούστε το από την Ελένη...

Η διαβολεμένη Μαρία με τα κίτρινα όμως που χωρίς να το επιδιώκει έστηνε αφτάκι και ειδικά στον μπαρμπα Γιάννη, που δεν τόκρυβε, τον πήγαινε πολύ, ειδικά για τη μουσική του προτίμηση στα δημοτικά τραγούδια, τα λεβέντικα, αυτά που οι δημοτικές αρχές παίζουν συχνά για τους δημότες τους. Τί να παίξουν δηλαδή, καλός δε λέω κι Μιχαλάκης Τζάκσον και οι άλλοι Μιχάληδες, αλλά αλλά όλοι ωχριούν μπροστά στον αμάραντο του μπαρμπα Γιάννη...Όλα τα ...κορίτσια του συλλόγου θάθελαν να δουν τον αμάραντο... 
Η Μαρία λοιπόν με τα κίτρινα για να πειράξει τον μπαρμπα Γιάννη καθώς πήγαινε τους καφέδες στην παρέα του έβαλε το κινητό της να παίζει "τα μαραμένα του Αττίκ", όπως ο ίδιος ο Αττίκ στην αφίσα έξω απ το μαγαζί του, τη γνώστή "μάντρα του Αττίκ", τα διαφήμιζε το 1935.  Ακούστε τα, και δεν θέλω περιττά σχόλια...

Χρυσόστομος

.