Η ασπιρίνη

- Χρυσόστομε, γλυκό μου αγόρι, χίλια ευχαριστώ για την ωραία σου ανθοδέσμη που μου πρόσφερες από τα λουλούδια του μικρού αλλα ωραίου κήπου του σπιτιού σου.
 - Μαρία, εσύ αξίζεις ολόκληρο κήπο κι όχι μόνο μια ανθοδέσμη, είπε χαμογελαστά ο Χρυσόστομος. Με συγκίνησε που ήρθες κι ομόρφηνες το σπίτι μου...Αν δεν σου είναι κόπος, να έρχεσαι πιο ταχτικά...
- Όπως μου είπες έβαλα όλα τα λουλούδια σε ανθοδοχείο με φρέσκο νεράκι και την ασπιρινούλα που μου έδοσες, πως τη λέγανε να δείς, όχι Bayer, κάτι σα Vigra, Viagra... δε θυμάμαι, τέλος πάντων, καινούργιο εργοστάσιο θα έγινε. Πάντως μόλις έριξα την ασπιρινούλα, τα λουλούδια άρχισαν λάμπουν...
- Νάρχεσαι, να περνάς πιο συχνά, έχω πολλά λουλούδια για σένα, πήγαινε να ξεφύγει ο Χρυσόστομος από τη αποκάλυψη της γκάφας του.
- Θάρχομαι, στο υπόσχομαι, πολύ μου άρεσε η γειτονιά σου, έτσι αραιοκατοικημένη  που είναι με μικρά όμορφα σπιτάκια...
Ο Χρυσόστομος, πώς δεν του ξέφυγε, ήταν έτοιμος να της πεί, αμα έρχεσαι συχνά, η γειτονιά θα γίνει πιο πυκνοκατοικημένη, αλλά τη πρόλαβε τη γκάφα αυτή τη φορά..." Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού", οι αρχαίοι...
- Ναι, ναι μουρμούρησε και σήκωσε το φλυτζανάκι του καφέ για μια δοκιμαστική ρουφηξιά...

ΥΓ, άντε και στα δικά μας...

Γιώργος ο Μοναχικός (Γ.Μ.)

.
 

Ι Ε Ρ Ι - ΣΟΣ - ΜΑ

Ο Γιώργος ο Μοναχικός (Γ.Μ.) και ο Χρυσόστομος μπαίναν  τρικλίζοντας ελαφρώς στα γραφεία του συλλόγου με ένα μπουκάλι ρετσίνα στο χέρι του Γιώργου. Του τώχε στείλει ένα εξαίρετο μέλος του συλλόγου από την Ιερισσό. Καθώς ο Γιώργος προσπαθούσε να  στηρίζει το Χρυσόστομο κρατώντας τον από το μπράτσο, ο Χρυσόστομος προσπαθούσε να πάρει το μπουκάλι από το Γιώργο...

Στα γραφεία του συλλόγου είχαν αρχίσει  τη συνεδρίαση "κουσκούς" , όπως την έλεγαν, η Μαρία με τα κίτρινα, η δακτυλογράφος και η Σούζαν με τα σπασμένα ελληνικά της.

- Πάρτε ποτήρια, κερνάμε, είπε χαμογελαστά ο Χρυσόστομος...

Τούς έβαλε όλους από λίγη ρετσίνα, πιο πολλή στο δικό του ποτήρι, και πάλι "Πολύ ωραία ρετσίνα, βάλε μας  λιγάκι ακόμα, και γειά στα χεράκια που την έκανε..." και "βίβα" και "άσπρο πάτο" και τα λοιπά και τα λοιπά...

 Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα με γέλια και χαχαχούχα επεκράτησε κάποια  ησυχία...

Η δακτυλογράφος στο δώμα, ξαπλωμένη στο ντιβανάκι, τραγουδούσε "φέρτε μου ένα μαντολιιιιινο..."

Ο Γιώργος ο Μοναχικός πήγαινε προς το δώμα, μάλλον πήγαινε να το παίξει Λοχαγός Κορέλλι...

Ο Χρυσόστομος είχε κάτσει δίπλα στη Σούζαν να της κάνει μάθημα ελληνικά...

Η Μαρία με τα κίτρινα, με το περίσσιο, μάλλον "ΙΕΡΙΣΙΟ", θάρος που της είχε δόσει η ρετσίνα απο ΙΕΡΙΣΟ, φόρεσε τη ζακετούλα της, πήρε παραμάσχαλα τη τσάντα της και πατώντας στις μύτες των ωραίων ποδιών της, ξεγλίστησε σιγά σιγά, αποφασισμένη να δώσει λύση στό διαρκή προβληματισμό της "τον άντρα σου ή το γείτονα"....

Γιατί όχι ΚΑΙ τον γείτονα σκεφτόταν...

Χρυσόστομος, 

(πάντα τέτοια που λένε, και 
"οίνος ευφραίνει καρδίαν ανθρώπου"...
φράση προσφιλής και στους καρδιολόγους...)

.



 
 

Επί τόπου

Με την προηγούμενη ανάρτηση, για το σκιτσογράφο, δημιουργήθηκαν διάφορες απορίες και τηλεφωνήματα μελών
και σκεφτήκαμε να σας φέρουμε πιό κοντά στο θέμα, με δύο βιντεάκια από το youtube.

Βιντεο 1.

Βίντεο 2.


''''

Ζητείται σκιτσογράφος

Ο σύλλογος θέλοντας να μη χαλάσει το χατίρι πολλών φιλόζωων μελών που σε κάθε συζήτηση δεν παύουν να διαπιστώνουν την τραγικότητα της εξαφάνισης συμπαθών και φίλων του ανθρώπου ζώων έχει πρόγραμμα να κάνει ένα αλμπουμ με φωτογραφίες και σκίτσα των υπο εξαφάνισιν ειδων ζώων, όπως γάτα, σκύλος, γάηδαρος κλπ.
Ως  εκ τούτου παρακαλεί τα μέλη να στέλνουν φωτογραφίες, σκίτσα κλπ.

Σα  πρώτη κίνηση ζητείται σκιτσογράφος για τρία σκίτσα ήτοι

Σκίτσο 1ο. Χαιρετισμός δύο όνων αρρένων.

Σκίτσο 2ο. Χαιρετισμός δύο όνων θηλέων.

και
Σκίτσο 3ο. Χαιρετισμός δύο όνων, άρρενος και θήλεος...

Ευχαριστούμε εκ των προτέρων

 ο σύλλογος

.

Το πούρο

Ο κυρ - Νικόλας, ένα παλιό μέλος του συλλόγου, ίσως το παλιότερο, γνωστός κι αυτός σαν παραπεντάρης, ανέβαινε με βήμα πιό αργό απ΄ότι στην πραγματικότητα μπορούσε, αρχοντιά ! , την ανηφορίτσα προς το καφέ του συλλόγου.

Η Μαρία με τα κίτρινα βγήκε να τον υποδεχτεί...
- Τί γίνεται,....παπούου...{η μόνη που του άρεσε να τον αποκαλεί παπου, συμπάθειες...η Μαρία ΜΤΚ)
 - Τί θες να γίνει, γλυκειά μου, να, που και που...
- Τί βλέπω, καπνίζουμε και πουράκι τώρα...
- Τί να κάνουμε, μας το κεράσανε, συμβολικό... πουρόγερος ...

- Έλα έλα σούχω έτοιμο το καφεδάκι με πολλές φουσκάλες. Κάθε φουσκάλα και γκομενίτσα... Καλό ρούφι !!!

- Αμήν...

Χρυσόστομος

Cumulunibus

- Χρυσόστομε, για φώναξε λίγο την Ουρανία, να μας πει τί γίνεται με τ άστρα...
- Αυτήν, την πανουρανίου φήμης αστρολόγο...
- Αυτήν, γιατί έχουμε κι άλλη;
- Ουου, πολλές...
- Εγώ αυτήν θέλω...
- Να δω πάνω στο δώμα...
- Τί κάνει εκεί τώρα... Μελετάει τ άστρα...
- Μάλλον. Αλλά μπορεί και να βλέπει με το τηλεσκόπιο και στο απέναντι ξενοδοχείο των νεονύμφων...

-Αφεντικό, σε λίγο έρχεται... Μιλάει στο τηλέφωνο με τη δασκάλα με τα χρυσά γιαλιά...
- Ά ωραία, κάτι θα μάθουμε για σήμερα...
- Ναι, η δασκάλα της λέει κάτι για την "άδηλος διαπνοή"...Αναπνοή από το δέρμα του σώματος... Από τους πόρους δέρματος... Λέει ότι αυτοί οι πόροι, επειδή απ αυτούς περνάει ο αέρας, πρέπει να λέγονται ...αεροπόροι...
- Α νάτη...
- Τί κάνεις Ουρανία, τί λένε τ άστρα...

Η Ουρανία πήρε το μελιστάλαχτο της ύφος και αργά αργά άρχισε να μιλάει...
"Να σας πώ, απ΄ό,τι βλέπω, 
- Οι Παρθένοι, θα το χορτάσουν, 
- οι Σκορπιοί,  κιλά και καλούδια,
- οι Τοξότες, ακόμα στην πρέσσα, 
- οι Ιχθείς, στον κόσμο τους, 
- οι Κριοί, λίγο ακόμα, ό,τι αρπάξουν, 
- οι Αιγόκεροι, πληρώνουν για την παρέα,
- οι Ζυγοί, μελάτα χαμόγελα και 
- οι άλλοι, χασμουριένται...

.

Το τσιγάρο...

Άντε να το κόψεις ...

 
 from 
Suzan baby
.

Η γυναίκα

Χαζοδιάλογος ...
- Η γυναίκα, μεγάλε, να πούμε, δεν έχει μυαλό...
- Όλα είναι σχετικά, φίλε μου, όπως είπε κι ο Αΐνστάΐν. Αλλά μόνο ο λαός μιλάει σωστά, "όποιος δεν έχει μυαλό έχει πόδια... "

Χρυσόστομος
.
 
 

Η Μπούμπη

Γλυκιά σα γαλατόπιτα,
νόστιμη σα μπουγάτσα,
είναι το πιο καλό παιδί 
μες στη δική μας πιάτσα.

Ψηλόλιγνη και γελαστή,
και με περίσσια χάρη,
όταν περνάει, θα το πω!
βογγάει το Βαρδάρι...


Μαρία  με τα κίτρινα.

Είσαι πολύ μικρός

- Είσαι πολύ μικρός για να μου κάνεις εμένα τον έξυπνο...Εσύ δεν έχεις κόψει ακόμα την ... πρωϊνή... ενώ εγώ έχω κόψει όχι μόνο την πρωϊνή, αλλά έχω κόψει ακόμα και το ...  σεξ, κατάλαβες φίλε μου, μας τη βγαίνουν τώρα και τα μωρά...

Χρυσόστομος

 

Μετεωρολογικά (3)

  (Στη μνήμη του χαρισματικού Μετεωρολόγου Κώστα Π.)

Ο Κώστας είχε αξιοποιήσει στο έπακρο τους μετεωρολογικούς δορυφόρους των αρθριτικών πόνων της ηλικιωμένης μητέρας του.στις επιτυχημένες του προγνώσεις καιρού...

Το Νερό.

Υδρατμοί. Το νερό όταν εξατμίζεται.
Υδρατμοί στην ατμόσφαιρα της γής. Υγρασία.
Υδρατμοί στην επιφάνεια της γής. Γρασίδι ακατάλληλο για τσαηράδα.
Υδρατμοί ενωμένοι μεταξύ τους. Υδροσταγονίδια.
Υδροσταγονίδια στην επιφάνεια της γης. Δρόσος.
Υδροσταγονίδια στον ουρανό. Σύννεφο.
Υδροσταγονίδια χαμηλά, κοντά στην επιφάνεια της γης. Ομίχλη.
Σύνολα ενωμένων υδροσταγoνιδίων. Υδροσταγόνες.
Πτώση υδροσταγόνων στη γη. Βροχή.
Πτώση παγωμένων υδροσταγόνων. Χαλάζι.
Πτώση υδροσταγόνων που παγώνουν κοντά στην επιφάνεια της γης. Χιόνι.
Παγωμένη δρόσος. Πάχνη.
Υγρασία σε πάνες. Τσίσια μωρού.

Μετεωρολογικά τραγούδια... 

Γιώργος  ο Μοναχικός (Γ.Μ.)
.

Η ανθισμένη αμυγδαλιά

Από ένα βασικό δοκάρι του ουρανοξύστη, του syllomesour state building, τον Γιάννη, έφτασε στ αυτιά μας ένα  σφυριγματάκι για μια πιατέλα με ποσότητα περίπου τέσσερις μερίδες τηγανιτές πατάτες, μια σαλάτα και μπόλικο ψωμάκι φρυγανισμένο...

- Χρυσόστομεεε, γρήγορα στην κουζίνα... Πάρε και τη Μαρία με τα κίτρινα....
 ..........

Εν τω μεταξύ απολαύστε ένα απόσπασμα από το διδακτικό κινηματογραφικό (movie), το  Lady Chatterleys Lover, Ο εραστής της λαίδης Τσάττερλυ. 

Οι πατάτες ήδη τηγανίζονται. Μύρισε...

Αυτή, κάπως έτσι, ήταν η λαίδη Τσάττερλυ, από το 1928 γραμμένη, καλά θα ήταν να δείτε το κινηματογραφικό της.

Η δικιά μας η Lady, όχι ακριβώς Chatterley, μόνο σκέτο  Chat, Lady Chat, δηλαδή, την ψαρέψαμε από ένα Chat του Διαδικτύου (Ιντερνετ). 

Φυσικά, δεν έχει να ζηλέψει τίποτε από τη γιαγιά της την Chatterley!

Είναι κι αυτή πολύ καλή στο origami, το γνωστό παιχνίδι που διπλώνεις ένα χαρτί και φτιάχνεις κοκοράκια, βαρκούλες, κι ό,τι αλλο τραβάει η φαντασία σου.

Η δική μου η γιαγιά το έλεγε, αγράμματη γυναίκα, χωριάτα, η καημενούλα, νταβανο-ορι-γκάμι... Θεός σχωρέστην την καημενούλα, έφυγε νωρίς, ούτε ένα κινηματογραφικό δεν πρόλαβε να βγάλει κι αυτή, η καημενούλα...

Να φανταστείς, έβαζε τον παπού μου να κοιτάζει, ξαπλομένος ανάσκελα, το νταβάνι και να μετράει τα δοκάρια του syllomesour state building! (Yπήρχε από τότε, και ακόμα και πριν από τον Πύργο του Αηφελ, βοήθεια μας.)

 Το ραντεβού με τη δικιά μας Lady Chat για καλύτερη γνωριμία συμφωνήθηκε για το Roof Garden ενός πολύ γνωστού ξενοδοχείου
της πόλης μας. 

(Εδώ θυμήθηκα πως η δασκάλα μας των αγγλικών μας διευκρίνιζε ότι το roof σημαίνει στέγη, να μη το συγχέουμε με την ελληνική λέξη ρουφώ. Τί καλή πού ήταν...)

 Εκείνος, αραγμένος στον καναπέ με τόνα λαπ πάνω στο άλλο (lap-to-lap, όπως λέμε laptop)  ρούφαγε το φραπεδάκι του με το καλαμάκι - πρόκληση - και χαλβάδιαζε την Lady Chat.

Η Chat, η Λαίδη Τσατ, ήταν σαν να στεκόταν όρθια με τα δυο πόδια της σε ένα ψηλοτάκουνο, αιθέρια ύπαρξη, που λένε, πάρτε λίγο απ τον αιθέρα της για τις λιποθυμίες και τις λιπο... αναροφήσεις.

Με το που ζύγισε καλά τα lap-to-lap του λεβέντη έσκυψε κι αρχισε ρυθμικά να τον φιλάει - τα λόγια είναι περιτά - πρώτα στα μάγουλα, μετά στα χείλη, μετά στο λαιμό, τί παιδί, της φάνηκε πως βρίσκεται ψηλά στον ουρανό  κι ότι πηδάει από το ένα αστέρι στο άλλο, τί φαντασίωση, μαμά μου, και κάποια στιγμή πως έπεσε στη γή και βλέπει μπροστά της ένα ξερό ψηλό δέντρο όπως  στην αρχαία ελληνική μυθολογία.

Κι ύστερα τ αγκάλιασε το δέντρο και το δένδρο έβγαλε φύλλα και κλωνιά κι αποδείχτηκε ότι ήταν αμυγδαλιά, το αγαπημένο της δέντρο παιδιόθεν, κι άρχισε απ τη χαρά της να το κουνά, να το φιλάει, να το κουνά, ώσπου η καημένη η αμυγδαλιά άνθισε για χατίρι της και πέταξε τα λουλούδια της πάνω στη Lady Chat, και στις πλάτες και στις αγκαλιες και στης Μαρίας την ποδιά σφάζονται παληκάρια...

Απολαύστε το τραγουδάκι, λέει πολλά. 

Κάπως έτσι τελείωσε το debugging (εκσφαλμάτωση ή αποσφαλμάτωση) όπως το έλεγε ο προγραμματιστής του συλλόγου μας.

-Α Ηρθαν οι πατάτες...καλή μας όρεξη...

Αυτή πάλι ποιά είναι: Α, η Lady Chat...Α, να και ο Λαπ του Λαπ...
Καθίστε να φάμε μαζί.
- Έχω μια πείνααα, είπε η Lady Chat και κάθισε δίπλα στο Χρυσόστομο.

Τραβάει ακόμα ο δικός μας...

Γιώργος ο Μοναχικός (Γ.Μ.)

.

 

Ο ... Αμάραντος

Στον καφενέ του συλλόγου ο μπαρμπα Γιάννης ο μερακλής διηγόταν στη παρέα τα κατορθώματα της νιότης του...Κάπου κάπου, σταματούσε κι έστριβε  το μουστακάκι του  σαν ένα είδος "σύνδεσης με τα προηγούμενα" και μετά συνέχιζε με μια νέα ιστοριούλα, πιο εντυπωσιακή από την προηγούμενη. Όλες ο ι ιστοριούλες του είχαν σαν κεντρική ιδέα τον "αμάραντο" του από το γνωστό δημοτικό τραγούδι "ποιός είδε τον αμάραντο..." Ακούστε το από την Ελένη...

Η διαβολεμένη Μαρία με τα κίτρινα όμως που χωρίς να το επιδιώκει έστηνε αφτάκι και ειδικά στον μπαρμπα Γιάννη, που δεν τόκρυβε, τον πήγαινε πολύ, ειδικά για τη μουσική του προτίμηση στα δημοτικά τραγούδια, τα λεβέντικα, αυτά που οι δημοτικές αρχές παίζουν συχνά για τους δημότες τους. Τί να παίξουν δηλαδή, καλός δε λέω κι Μιχαλάκης Τζάκσον και οι άλλοι Μιχάληδες, αλλά αλλά όλοι ωχριούν μπροστά στον αμάραντο του μπαρμπα Γιάννη...Όλα τα ...κορίτσια του συλλόγου θάθελαν να δουν τον αμάραντο... 
Η Μαρία λοιπόν με τα κίτρινα για να πειράξει τον μπαρμπα Γιάννη καθώς πήγαινε τους καφέδες στην παρέα του έβαλε το κινητό της να παίζει "τα μαραμένα του Αττίκ", όπως ο ίδιος ο Αττίκ στην αφίσα έξω απ το μαγαζί του, τη γνώστή "μάντρα του Αττίκ", τα διαφήμιζε το 1935.  Ακούστε τα, και δεν θέλω περιττά σχόλια...

Χρυσόστομος

.

Το καλάμι

Τη στιγμή που η Μαρία ακουμπούσε  στο τραπέζι το φλυτζανάκι του καφέ για τον κολλητό του Χρυσόστομου - κερασμένος !!! - ο Χρυσόστομος λέει στη Μαρία, ναι καλέ, με τα κίτρινα, ναι..μία Μαρία έχουμε...

- Μαρία, σε παρακαλώ, μη σερβίρεις στο φιλαράκι μου τον καφέ τόσο καφτό, γιατί αναγκαζεται να τον φυσάει για να κρυώσει και, ποιός ξέρει, μπορεί νάναι η τελευταία του πνοή...

- Άστον να λέει, Μαρία, κάλυψε τον Χρυσόστομο ο κολλητός του, μη χάσουμε και το "κερασμένος", τον ξέρω το Χρυσόστομο από τη μέρα που γεννήθηκε..

- Οι μάνες μας γέννησαν την ίδια μέρα, στον ίδιο αχυρώνα, και χωρίς μαμμή...Η  μιά βοηθούσε την άλλη να γενήσει...Έγκυες αλληλέγγυες δηλαδή...

Μια ρουφηξιά ...
 
-Ύστερα, συνέχισε το μονόλογο ο κολλητός, ήρθε στον αχυρώνα η κυρία με τας καμελίας, η οποία εκτός από τας καμελίας φημιζόταν ότι είχε στη ιδιοκτησία της την ωραιότερη γαΐδάρα του χωριού και έφερε το γαΐδουρόγαλο για μας τα νεογέννητα μέχρι να κατεβάσουν γάλα οι μανάδες μας. Food supplement της γαΐδάρας το γάλα δηλαδή...

Μια ρουφηξιά ...Κάτι σαν να πάρουμε μια ανάσα που λέν...

- Είπαμε ότι η γαΐδάρα αυτή ήταν πολύ όμορφη που την ομορφιά της τη ζήλευε η ιδιοκτήτριά της παρόλο που και η ιδιοκτήτρια κυρία με τας καμελίας ήταν κι αυτή πολύ όμορφη. Τα θηλυκά ζηλεύονται ως γνωστόν πολύ μεταξύ τους! Βέβαια υπήρχαν και κάτι μειοψηφίες που έλεγαν ότι η κυρία με τας καμελίας δε ζηλεύει τη γαΐδάρα για την ομορφιά της αλλά για την τύχη της...

Μια ρουφηξιά...
 
- Μετά από την κυρία με τας καμελίας, κατ' έθιμον που λένε, επισκέφτηκε τα νεογέννητα ο πιο γέρος του χωριού, κυρ Αλέκος αυτή τη φορά.  Αλλάζανε και αυτοί συχνά, ο ένας διαδέχονταν τον άλλον στο αξίωμα του γεροντότερου, όπως συμβαίνει με όλα τα αξιώματα.

Η επίσκεψη του γεροντότερου στα νεογέννητα είχε το νόημα και την ευχή να μακροζωήσουν τα νεογέννητα. Αυτό το ωραίο έθιμο ήταν το σπέρμα του σημερινού, του παγκοσμιοποιημένου, γνωστού συλλόγου σας, συλλομεσούρ... Και στα δικά μας.

Ο παπούς έφερνε και το πρώτο δώρο στα νεογέννητα, ένα καλάμι απο την ποταμιά, που το ξερίζωνε ο παππούς με τα ίδια του τα χέρια. Ήταν το πρώτο παιχνίδι της εποχής. Καβάλα στο καλάμι τα παιδάκια απολάμβαναν τις χαρές της παιδικής ηλικίας.

     "Καβαλλάρης περνώ, έν - δυό
      και με λεν αρχηγό, έν - δυό κτλ κτλ"

 Ήταν το play-station της εποχής!...

Αλλά όπως θα σας είναι γνωστό τα περισότερα παιδάκια και εκείνης της εποχής αλλά και των νεωτέρων χρόνων συνηθίζουν να περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους, όχι μόνο της παιδικής, αλλά και της υπόλοιπης, καβάλα σ ένα καλάμι...Εξ ού και το γνωστό "καβαλημένο καλάμι"...
 
Όμως με τον καιρό το καλάμι χάνει την ελαστικότητα του, ξηραίνεται, τρίβεται, κλπ και μένουν οι κόμποι του καλαμιού...

Οι κόμποι γίνονται κάλοι - καλάμι, κάλος - και οι κάλοι ως γνωστόν διαλέγουν για το υπόλοιπο της ζωής τους κάποια θέση στο ανθρώπινο σώμα. Συνήθως μεταπηδούν στα δάχτυλα των ποδιών... "Με πάτησε στον κάλο", το ξέρετε... 

Επειδή όμως στα πόδια, με ενα ζευγάρι φαρδιά παπούτσια, είναι πανεύκολο οι κάλοι  να εξαφανιστούν και επειδή και στους κάλους αρέσει η μακροζωία - ο σύλλογος δεν κάνει διακρίσεις ρατσιστικές - οι κάλοι προτιμούν να περάσουν το υπόλοιπο της ζωής τους στον εγκέφαλο!!! 

Ως γνωστόν ο εγκέφαλος δε φοράει φαρδιά παπούτσια, αλλά διακρίνεται για τη στενότητα του συχνά κι έτσι οι περισσότεροι άνθρωποι αποκτούν κάλο ή και κάλους στον εγκέφαλο...

- Φύσα, και καμια φορά, κόβει τον κολλητό του ο Χρυσόστομος, εσύ θα ρουφήξεις  και το φλυτζάνι...Φτάνει πιά...

Ο κολλητός φύσηξε!!!

Η Μαρία έβγαλε έναν αναστεναγμό  ανακούφησης και γυρίζοντας προς το Χρυσόστομο του λέει

- Είδες βρε γρουσούζη που δεν ήταν η τελευταία του πνοή... 

Παρόλα αυτά, προτιμάτε να ρουφάτε, παρά να φυσάτε τον καφέ σας. Προληπτική ιατρική...

Γιώργος ο Μοναχικός (Γ.Μ.)

.

Παρηγοριά...

Μην τρως από τις σάρκες σου, βρε αγόρι μου, του έλεγε όταν συχνά τον έβλεπε στενοχωρημένο. Άσε και κάτι γιά τα καημένα τα σκουληκάκια...

Χρυσόστομος

.

Τα χαμόγελα

Το χαμόγελό του ήταν αφοπλιστικό!

Κάθε κοριτσάκι μόλις που τον έβλεπε να χαμογελάει, αν φορούσε πουκαμισάκι άρχιζε να ξεκουμπώνεται...

Αν φορούσε φόρεμα με φερμουάρ στη ραχοκοκαλιά μόλις που τον έβλεπε να χαμογελάει γύριζε την πλατούλα της και τον παρακαλούσε να της ανοίξει το φερμουάρ...

Αν φορούσε φόρεμα με πολλά κουμπάκια στρουμπουλά στη ραχοκοκαλιά της μόλις που τον έβλεπε να χαμογελάει του γύριζε την πλατούλα της και τον παρακαλούσε να της τα ξεκουμπώσει ένα ένα...

Είχε γίνει φίρμα στο ξεκούμπωμα... Πολύ δουλειά φίλε μου... Πολύ δουλειά!

Αλλά κάποια στιγμή έκοψε απότομα η πολλή η  δουλειά... Τα κοριτσάκια ένα μετά το άλλο δεν του ζητάγαν ξεκουμπώματα - άη ξεκουμπήσου, Χρυσόστομε, όλο χαζομάρες λες...

Τί είχε συμβεί...
 
Στη γειτονιά είχε έλθει ένα παληκάρι, όχι με αφοπλιστικό χαμόγελο, αλλά με ένα ... εφοπλιστικό χαμόγελο, κατάλαβες τώρα κύριε Χρυσόστομε;;;

Γιώργος ο Μοναχικός (Γ..Μ.)

.

Αιμομιξία

 

 

Η μετάγγιση αίματος δεν είναι αιμομιξία!

Ούτε όταν ο κουμπάρος με την  κουμπάρα συνκρεβατώνονται!

Η σύζυγος του κουμπάρου είναι η κουμπάρα, με παπά και με κουμπάρο...

Άντε να μη... 

Θα τα ξαναπούμε.

Χρυσόστομος

.

Το δίλημα

     

     
(αφιερωμένο)     
                              Το δίλημά σου στη ζωή 
                     εκφράζει η "Μαρία"
                     είτε και "με τα κίτρινα"
                     είτε με ...κελεμπία.

                     Φέρνει φθορά το δίλημα!
                     Όμως έχει και γλύκα...
                     Κράτα τα φίλε και τα δυό.
                     Παίξτο ... κυρα-Μαρίκα. 


Γιώργος ο μοναχικός (Γ.Μ.)
Έτσι για να περάσει  η ώρα...

κλικ στο βίντεο 

κλικ στο βιντεακι
κι αν δε το παίζει το βιντεάκι
κάντε κλικ στο κλικ εδω
κλικ εδω 


.

Η νιαουρίτσα

-Βρε καλή μου, βρε χρυσή μου, γιατί επιμένεις να πάμε ταράτσα...

Έξω φυσάει το ξεροβόρι, όλα είναι παγωμένα, θα πουντιάσουμε, ενώ εδώ έχουμε τη σομπίτσα, ας είναι καλά η γιαγιά που έβαλε ολόκληρο κούτσουρο για να βράσει τη φασολάδα στη ξυλόσομπα, να πάμε στη φλοκάτη, ζεστή και μαλακιά που είναι, να ακούμε και το ροχαλητό του παπού που κουκουλώθηκε, θα πω και στο φιλαράκι τον κόκορα να σου τραγουδήσει την παλόμα...

- Για ποιά παλόμα μιλάς βρε; Ποιόν κόκορα; Για ποιά με πέρασες; Ξέρεις ποιά είμαι εγώ; Εγώ είμαι η νιαουρίτσα, με τη ροζ μυτούλα, νιάου βρε γατούλα, κτλ, το ξέχασες;

- Καλέ, για το κούκου - ρούκου - κού, παλόμα, σου λέω , το τραγουδάει πολύ ωραία ο φίλος μου ο κόκορας...

- Ό,τι και να λες εσύ, εγώ δεν πάω με κοκόρια! Εγώ θέλω ταράτσα! Τα-ρά-τσα, κατάλαβέ το...

- Βρε καλή μου, βρε χρυσή μου, θα σου πάρω και δυο κιλά μαρίδα να φας και να "κάνεις ταράτσα" τη κοιλίτσα σου...Πάμε στη  φλοκάτη τώώώρα;

- Δε με ξεγελάς εμένα με μαρίδα, εγώ θέλω χρυσόψαρα, κατάλαβες;

- Θα σου δώσω και χρυσόψαρα, πάμε τώρα στη φλοκάάάτη;

- Σου είπα, εγώ θέλω ταράτσα, τα-ρά-τσα, πάρτο χαμπάρι...

Ήταν έτοιμος ο γάτος να την ξεσκίσει, αλλά το ανέβαλε. "Θα την ξεσκίσω στην ταράτσα" σκέφτηκε.

- Ώστε επιμένεις ταράτσα, της λέει, πάμε! και -μουρμουριστά- θα δεις εσύ...

- Δεν τον άκουσε καθαρά, αλλά τί της ένοιαζε; Η νίκη της ήταν διπλή. Και ταράτσα και ξέσκισμα, τέλειος συνδυασμός...


ΣΣ να και το τραγουδάκι μας, κλικ στο βίντεο ή στο url

ή κλικ στο  url   https://www.youtube.com/watch?v=XQECA15-CUk


Χρυσόστομος

.

Η ατλαντίδα

Είχε μαζέψει μερικούς παραπεντάρηδες στο μεγαλύτερο τραπέζι του καφενείου του συλλόγου και μέχρι να φέρει η Μαρία με τα κίτρινα τα καφεδάκια τους έκανε το γνωστό briefing της Κυριακής. Πάντα είχε κάτι αν όχι καινούργιο, σίγουρα κάτι εντυπωσιακό να πει .

Σήμερα θα σας μιλήσω για τη σημασία του σεξ στις  προχωρημένες ηλικίες. Ειδικά οι άνδρες θα πρέπει να κάνουν μέχρι τα τελευταία τους, έστω και "ένα το μήνα" που λέει και το δελτίο του συλλόγου. 

Σαν πειστήριο, σας θυμίζω τη σύνταξή σας. Μία το μήνα!
 
Θα πρέπει να βρείτε μια φιλενάδα, αν δεν έχετε ή αν η κυρία σας σας το αρνείται. Ξεχάστε τις κακοήθειες του κόσμου, όπως πορνόγερε, κτλ.

Πάρτε για παράδειγμα την επιστήμη. Ψάχνουν για την Ατλαντίδα, που οι περισσότεροι την αποκαλούν Χαμένη... 

Σερσέ λα φάμ, που λένε και οι Γάλλοι. Φημίζονται για την ειδικότητα τους στο σεξ... Και οι γαλιδούλες φυσικά... Αντε και στα δικά μας, παιδιά, η ώρα η καλή..

- Αμάν, καλέ Μαρία, με τη γρηγοράδα σου στα καφεδάκια. Μας έκοψες πάνω στο καλύτερο....  

Μαρία είναι αυτή, τί να της πεις. Να της αλλάξουμε όνομα λέω εγώ, είπε ο πιο παραπεντάρης της παρέας. Να τη λέμε Μαρία η ελπιδοφόρα...

Σαν ελπιδοφόρο ακούγεται συμφώνησαν και οι άλλοι και τράβηξαν την πρώτη ρουφηξιά με μουσική υπόκρουση...

Γιώργος  ο Μοναχικός (Γ.Μ.)


. 

Του ... φερετζέ απόντος ...

"I am a Seenager" (senior teenager)


Μόλις ανακάλυψα την ηλικιακή ομάδα μου! Είμαι Seenager! (senior teenager)

Έχω όλα όσα ήθελα ως έφηβος, μόνο 50-60 χρόνια αργότερα.
Δεν έχω να πάω στο σχολείο ή την εργασία!
Δεν έχω απαγόρευση της κυκλοφορίας!
Έχω άδεια οδήγησης και το δικό μου αυτοκίνητο!
Έχω "ταυτότητα" που μου επιτρέπει είσοδο στα μπαρ!
Οι γυναίκες που συναναστρέφομαι δεν φοβούνται μήπως μείνουν έγκυες!
Και δεν έχω ακμή!
Η ζωη ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ!
Επίσης, θα αισθανθείτε πολύ πιο έξυπνοι μετά την ανάγνωση του μηνύματος, αν είστε Seenager.

Ο εγκέφαλος των Seenagers είναι αργός γιατί ξέρουν πάρα πολλά!!.
Οι Seenagers δεν είναι σε μειονεκτική θέση λόγω ηλικίας, απλά τους παίρνει  περισσότερο χρόνο  να θυμηθούν τα γεγονότα,
επειδή έχουν περισσότερες πληροφορίες στον εγκεφάλό τους!!
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι αυτό προκαλεί πρόβλημα στην  ακοή, καθώς ασκεί πίεση στο εσωτερικό του αυτιού τους!
Επίσης, οι Seenagers όταν πηγαίνουν σ´ ένα άλλο δωμάτιο για να πάρουν κάτι,  φθάνοντας αναρωτιούνται "τι ήρθα να πάρω??".
Δεν είναι πρόβλημα μνήμης!! Είναι μία φυσική λειτουργία ώστε αναγκάζει τους Seenagers για περισσότερη σωματική άσκηση!
Έχω πολλούς φίλους μου που πρέπει να στείλω το μήνυμα, αλλά αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να θυμηθώ τα ονόματά τους!
Σας παρακαλώ να στείλετε αυτό το μήνυμα  στους φίλους σας! ίσως είναι και δικοί μου φίλοι!!




(Από το Νίκο, ένα mail. Τον ... Thank ...πολύ.)

Ο σύλλογος... 


.

Μηνας

Μηνας μπαινει, μηνας βγαινει..."Ενα το μηνα" δηλαδη....