O R I G A M I

Στον καφενέ του συλλόγου, 
οι δυό φίλοι από παιδική ηλικία, κάποτε Γιωργάκης και Χριστάκης και νυν μπάρμπα Γιώργος και μπάρμπα Χρήστος, περιμένοντας το καφεδάκι, αντί να παίζουν τάβλι ή χαρτιά, παίζαν origami.
 Όποιος τελειώσει δεύτερος θα πληρώσει τους καφέδες.

Διπλώνοντας ο καθένας από ένα φύλλο χαρτί Α4, έπρεπε να φτιάξει ένα πουλάκι 3-D, ό,τι πουλάκι ήθελε ο καθένας. 

Άντε-άντε, κόφτο, ό,τι πουλάκι, το μυαλό σου εσένα όλο εκεί είναι, γειά σου Βαλέρια, καλώς ήλθες στην παρέα μας, καφεδάκι στο κορίτσι. Μαρία, με πολλές φουσκάλες...

- Θυμάσαι, μωρέ, τότε που υπηρετούσαμε φαντάροι και μας είχαν στείλει στο Βιετνάμ, στο πόλεμο, τότε που τα δυό κοριτσάκια μας μάθανε το origami; είπε ο μπάρμπα Χρήστος, αλλά τί να θυμάσαι εσύ, κάθε φορά που άλλαζε το φεγγάρι, νέα σελήνη, εσύ άλλαζες φιλενάδα. Όχι, origami, εσύ ήσουνα σχεδόν savourogami...;έλεγε ο μπαρμπα Χρήστος, για να πειράζει το φιλαράκι του. Σάρκα, έλεγες,  σάρκα... και τρέχανε τα σάλια σου, σαρκοφάγε, ε σαρκοφάγε....

- Σιγά τα ωά, έλεγε ο άλλος, εσύ που έψαχνες για καμιά καλή ψυχή τι έκανες, στο τέλος αποδείχτηκες ένα aerogami. 

Μεταξύ μας ο μπάρμπα Γιώργος όχι ότι δεν ενδιαφερόταν για την καλή  ψυχή της καλής ψυχής, αλλά είχε αποκομίσει παιδικό τραύμα απο τα μαθητικά του χρόνια. 

Παρακολουθούσε με πολύ ενδιαφέρον τη νεαρή φιλόλογο όταν τους έκανε μάθημα "περί ψυχής" στα αρχαία ελληνικά, αλλά οι κινήσεις της νεαρής φιλολόγου για να προσέχουν στο μάθημα του έφερνε μια "υπεραιμία", όπως είπε ο γιατρός στη μανούλα του, η οποία υπεραιμία του θόλωνε και το μυαλό αλλά και το μάτι, κι έτσι του είχε μείνει το τραύμα και μπέρδευε τις κινήσεις της σάρκας της νεαρής φιλολόγου με τα "περί ψυχής".

Κάθε φορά που έβγαινε με μια καινούργια σελήνη, ο μπάρμπα Χρήστος συνήθιζε να τον πειράζει "ωραία η καινούργια σάρκα, άντε και καλά στέφανα..." 
..............................
Η Μαρία με τα κίτρινα είχε τελειώσει με τη βάρδια της κι ήτανε να φύγει... 
-Τί λές, μπάρμπα Γιώργο, να σε πάω στο σπίτι...
- Μαζί σου και στην κόλαση...
- Όχι μπάρμπα Γιώργο, με βλέπεις για κόλαση...Στο σπίτι, είπαμε
- Πάμε, είπε με αποφασιστικότητα ο μπάρμπα Γιώργος.

Ο μπάρμπα Χρήστος για να τον πειράξει το μπάρμπα Γιώργο  πήγε να του πει το γνωστό " άντε και καλά στέφανα", αλλά πήγε να του φύγει η μασέλα και προσπαθώντας να την κρατήσει είπε  αντί για καλά στέφανα, καλά στεφάνια... και πρόσθεσε να μας καταθέσουν...

Ετσι διαμορφώθηκε και συμπληρώθηκε η γνωστή ρήση "Γλώσσα λανθάνουσα, αλλά και μασέλα λανθάνουσα, λένε τη αλήθεια"!!!

Αυτά
Γώργος ο Μοναχικός κτλπ

Χαιρετισμούς κι από τη Σούζαν, να μη το ξεχάσω...

kliiik 

 

.