Ο κοντραφάλτσος

Τίτλος. Ο κοντραφάλτσος.

Μυθιστόρημα τύπου W.C., γεμάτο από έλλειψη μουσικής φαντασίας ...

Υπότιτλος. Όταν όλοι ακούν, κάποιοι πρέπει να βλέπουν.

Έδώ αρχίζει.

Πηγαινόφερνε τον πιτσιρίκο το γιό του στο Ωδείο. Τί τρέλλα κι αυτές
οι μαμάδες να θέλουν να κάνουν τα παιδιά τους μουσικούς! Μόδα είναι,
θα περάσει, σκεφτόταν.

Ο άνθρωπος δεν είχε ιδέα μουαικής, που λένε. Όταν αυτός ήταν σάν τo
γιό του μικρός, στο χωριό του μόνο ένα ραδιόφωνο υπήρχε. Και κάτι
κλαριντζήδες που πήγαιναν στους γάμους και στα πανηγύρια.

Τις Κυριακές και γιορτές στην εκκλησία πήγαινε κοντά στov ψάλτη και
 προσπαθούσε να κρατήσει "το ίσον" αλλά ο ψάλτης τούκανε νόημα να
σταματήσει.

Στο Ωδείo, καλημέριζε και χαμογελούσε σ όλους. δάσκαλους και
μαθητές. Τούς ζεχώριζε μόνο απο την ηλικία. Όταν έβλεπε κάποιον
να κρατάει ένα μουσικό όργανο, τον θαύμαζε και του έκανε τόπο να
περάσει.

Ένιωσε για πρώτη φορά άνετα σε κείνο το περιβάλλον όταν κάποιος
καλός άνθρωπος που καθόταν δίπλα του σε μιά συναυλία του
εξήγησε πότε πρέπει να χειροκροτάει και πάτε πρέπει να ξεροβήχει.

Με τον καιρό ο γιος του μεγάλωσε και πήγαινε μόνος του στο Ωδείο.
Αυτός πήγαινε μόνο στις συναυλίες.

Τώρα πιά με nολλή άνεση μπαινόβγαινε στις αίθουσες των συναυλιών.
Το χειροκρότημα του ακουγόταν πεντακάθαρο, δυνατό καί στην ώρα του.
Με τov ξερόβηχα δεν τα κατάφερνε και τόσο καλά. Αλλά τί πειράζει.
Υπήρχαν κι άλλοι στην αίθουσα.
Κάποιο βράδυ, θυμάται, τήν ώρα που όλοι έδιναν συγχαρητήρια στο
μαέστρο για την επιτυχημένη συναυλία που περιλάμβανε και διασκευές
σύγχρονων ξένων τραγουδιών, πρότεινε στο μαέστρο να διασκευάσει
και κανένα ελληνικό λαϊκό τραγούδι. Ο μαέστρος χαμογέλασε κσι τον
ευχαρίστησε όπως έκανε και στούς άλλους πcυ τούδιναν τα συγχαρητή
ρια. Ποτέ του δεν σκέφτηκε ότι μπορεί ο μαέσrρος να μην κατάλαβε τι
του είπε γιατί πίστευε ότι ένας μαέστρος είναι αδύνατο να μη μπορεί να
καταλάβει έναν φάλτσο!
Τα χρόνια περνούσαν κι ο φίλος παρακολουθούσε σχεδόν όλες τις
συναυλίες.Ο βήχας του ακουγόταν πιά πεντακάθαρος., δυνατός και
περίπου στην ώρα του.Με το χειροκρότημα δεν τα πήγαινε και τόσο
καλά. Αλλά τί πειράζει. Υπήρχαν κι άλλοι στην αίθουσα.

Δεν ξέρω αν εδώ τελειώνει...

=========
Πράγματι οι διαφωνίες προκαλούν ένταση στη ζωή μας. Όμως μη

στεναχωριέστε, έχουν και αυτές τις "λύσεις" τους, 'οπως και οι "διά-
φωνες συγχορδίες"