Από τη ζήλια μου σου ξέσκισα τη σεμιζέτα που φορούσες!
Εθύμωσες και τώρα πια δε μου γελάς,
όπως αθώα και παιδιάστικα άλλες φορές χαμογελούσες,
κι όλο για τη σκισμένη σεμιζέτα σου μιλάς.
Τρελλή, δε συλλογιέσαι τα γεράματα
που θα ‘ρθει μια ημέρα, συμφορά,
που δεν θα ζεις με ζήλιες και με κλάματα
και θα ‘ναι όλα τα ρούχα σου γερά.
Τίμος Μωραϊτίνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου