Το βρήκα! ακούστηκε να λέει ο Χρυσόστομος καθώς έβγαινε από τη μεσημεριανή υπνηλία του που του έδινε κάποια διαύγεια για το απόγευμα, τις μέρες που δεν μπορούσε νάρθει η Μαρία με τα κίτρινα για τη βάρδια της στα απογευματινά καφεδάκια των μελών του συλλόγου, στο καφενέ του συλλόγου.
Τι βρήκες πάλι, ακούστηκε μια βραχνή φωνή του πρώτου απογευματινού για τον καφέ παππού...
Βρήκα την εξαίρεση! Ο κάθε κανόνας έχει και την εξαίρεση του, αλλιώς δεν θα μπορούσε να είναι κανόνας.
Ως γνωστόν, η κουκούλα δηλώνει ανανδρία/ Π.χ. συνοδεύεις τη δικιά σου και δίπλα περνάει μια κοριτσάρα που θάθελες να ήταν δικιά σου, αλλά κάνεις πως δεν τη βλέπεις για να μη χάσεις τη δικιά σου αν αντιληφθεί τι σκέφτεσαι.
Υποκρίνεσαι μεγάλε, φοράς κουκούλα, λίγος ανδρισμός σε τι θα σε πείραζε. Πάρε και την άλλη λίγο μάτι, τί να κάνουμε, όλα τα δάχτυλά δεν είναι ίδια.
Βέβαια υπάρχει και η εξαίρεση. Ό λοχαγός Κορέλλι, όταν ήθελε να την παίζει με το μαντολίνο του, της ζητούσε να φορέσει την κουκούλα γιατί από τον Α΄ Παγκ/Πόλ της είχαν μείνει αρκετά σημάδια από τα πουρνάρια όπου πήγαινε να κρυφτεί...
Άντε, Χρυσόστομε, κόκαλα έχει ο καφές.... ακούστηκε μια φωνή από το μέλος...
Θα σ απαντούσα ποντιακά για τα κόκαλα, αλλά έχε χάρη που φοράω κουκούλα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου