Ο συγγραφέας

Ο συγγραφέας από παιδί βοσκούσε τα γιδοπρόβατα του παπού του σε μιά ορεινή περιοχή της Θεσσαλίας. Έπαιζε πολύ ωραία φλογέρα. Δεν είχε πάει σε ωδείo.

Η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση του συγγραφέα δεν έγινε στο σχολείο, γιατί κοντά στα βοσκοτόπια σχολείο δεν υπήρχε. Έβλεπε όμως συχνά πώς γενιόντουσαν τ' αρνάκια και τα κατσικάκια κι είχε πάρει κάποια ιδέα.
Μια φορά παρακολούθησε τον παπού του που ξεγένησε την καφετιά τους αγελάδα (που την άρμεγε κι έπινε το γάλα της) και ήταν πολύ περήφανος που έφερε ζεστό νερό να ξεπλύνουν μαζί με τον παπού του το νεογένητο μοσχαράκι.

Όταν γενήθηκε η μικρότερη αδελφή του, η γιαγιά τoυ δεν τον άφησε να μπεί στο δωμάτιο του σπιτιού τους όπου θα γενούσε η μητέρα του. Έτσι του είχε μείνει η απορία αν η γένα της μητέρας του έμοιαζε με τη γένα της αγελάδας. Πάντως τον πρώτο καιρό δεν μπορούσε να ξεχωρίσει τί αγαπούσε περισσότερο. Το μικρό μοσχαράκι ή τη μικρή αδελφή του.

Στα εφηβικά του χρόνια πέρασε τις ωραιότερες στιγμές της ζωής του με μιάν αγγλίδα τουρίστρια.. Μόλις την είδε, σταμάτησε τη φλογέρα και τη σφύριξε.

-Είσαι ένα τσοπέϊνος; είπε εκείνη χαμογελαστή.

Ήταν έτοιμος να διορθώσει τα ελληνικά της. Ευτυχώς όμως αμέσως πήρε στροφές. (Πονηρός ο βλάχος!). θυμήθηκε τη μικρή αδελφή του που μάθαινε αγγλικά κι έλεγε τις πατάτες "ποτέϊτος".

" Όλες έτσι μιλάνε" σκέφτηκε. Και χαμογέλασε με τη σειρά του.

Ώρες ολόκληρες, ξαπλωμένοι κάτω απ' τη σκιά ενός γεροπλάτανου, δεν άκουγαν τίποτε. Ούτε τα βελάσματα απ' τ' αρνάκια, ούτε τα γαυγίσματα του σκύλο0υ που φύλαγε το κοπάδι. Εκείνος δεν χόρταινε να χαϊδεύει το...ολόμαλλο της αγγλίδας. Εκείνη πάλι τον καμάρωνε όταν φορούσε την κάπα του με τη μυτερή κουκούλα...

Σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα επήλθε μεταξύ τους ένα πολύ δυνατό understanding (αντερστέντιγκ), όπως έλεγε εκείνη.
Κάθε μέρα έστελνε γράμματα στις φίλες της καί τις συμμαθήτριες της καί εξυμνούσε τη δροσιά της θεσαλίας.

Έτσι, ξεκίνησε η μεγάλη ιδέα της Ενωμένης Ευρώπης...


-