Σαρανταποδαρούσα

-Τί νομίζετε πως είναι ο άνθρωπος; Μια σαρανταποδαρούσα με ... δυό πόδια είναι...
έλεγε ο μπαρμπα Θανάσης ο διαβασμένος στην παρέα του στον καφενέ του συλλόγου την ώρα που η Μαρία με τα κίτρινα άφηνε τα καφεδάκια στην παρέα  του διπλανού τραπεζιού κι σε λίγο θα έφερνε στο τραπέζι τους και τα δικά τους καφεδάκια...

- Τί λες κι εσύ, Μαρία, δεν τα λέω καλά;
- Πολύ καλά τα λες μπαρμπαθανάση, προχώρα...

- Αυτό το κορίτσι, τη Μαρία, πολύ τη συμπαθώ, μες την καρδιά μου την έχω, γιατί μου φέρνει εμπνεύσεις για φιλοσοφίες. Έτσι θάπρεπε να είναι όλες οι φιλολόγες. να πούμε, αλλά πού...

- Λοιπόν Μαρία, κάτσε κι σύ ν ακούσεις. το δικαιούσαι. 

  Ο ...  άνθρωπος, μέχρι τα σαράντα, έχει σαράντα πόδια και τρέχει και τρέχει και τρέχει, σα το Θανάση Βέγγο (Θ.Β.) . Τρέχει και δε φτάνει που λένε στο χωριό. Θέλει να κάνει πολλά, να φτάσει ψηλά, να φανεί.

   Μετά τα σαράντα αρχίζει να μεσουρανεί! 

Και, καθώς μεσουρανεί, του φεύγουν τα σαράντα πόδια και μένει με δύο!...

Τί να προλάβεις μετά να κάνεις με δύο πόδια; 

Άντε να φτάσεις,το πολύ. μέχρι το σύλλογο μεσουρανούντων συλλομεσούρ για μακροζωία...

   Γι αυτό σου λέω Μαρία, 
έλα και κάτσε στην παρέα μας κι ασ τους καφέδες για λίγο...

   Η μακροζωία είναι πάνω από σαράντα φορές προτιμότερη απ τους καφέδες. Μαρία, Μαρία, ...

Η Μαρία ήταν έτοιμη να πειράξει τον μπαρμπαθανάση, να του πει "οκ, αλλά μόνο μια φορά το μήνα;" ("ένα το μήνα", δηλαδή), αλλά χαμογέλασε. 

 - Θα κάτσω για λίγο μπαρμπαθανάση με την ωραία παρέα σου, αλλά πρέπει να κάνω και λίγη δουλειά, έτσι δεν είναι, μπαρμπαθανάση;


Γιώργος ο μοναχικός ....

.