Η Γαλήνη.

(Αν η ειρήνη ήταν σαν την "ωραία Ελένη" θα είχαμε πόλεμο Τρωικό
και όχι πυρηνικό.)

Εκείνο το πρωί - ποιός τάχα μπορεί να είναι βέβαιος - δεν ήταν βέβαιος
αν είχε ξυπνήσει. Του φάνηκε πως έβλεπε τους έλληνες και τις ελληνίδες
να σηκώνονται απο τα κρεβάτια τους μ' ένα χαμόγελο ζωγραφισμένο στο
πρόσωπο τους. Ύστερα, αφού έφαγαν το πρωινό τους και ήπιαν και απο
ένα ποτήρι χυμό φρoύτων, ξεκίνησαν εύθυμοι για τις δουλειές τους. Τα
παιδιά πήραν τις τσάντες τους και δρόμο για το σχολείο. Τα μωρά πήραν
τις πιπίλες τους και τις ρουφούσαν αχόρταγα. Και οι γιαγιές παραξενεύ-
ονταν πως δεν κατουρήθηκαν πάνω τους από τη χαρά τους.
Εκείνη τη μέρα κανείς υπουργός, κανένα σωματείο, κανένας αθλητικός
παράγοντας δεν είχε κάνει καμιά δήλωση. Κανένα έγκλημα ή τροχαίο
δυστύχημα ή πυρκαγιά δεν αναφέρθηκε. Οι εφημερίδες δεν κυκλοφόρη-
σαν γιατί δεν είχαν καμιά είδηση να γράψουν. Οι ραδιοφωνικοί σταθμοί
δεν έκαναν κανένα σχόλιο, αλλά έπαιζαν συνεχώς δημοτικά και λαϊκά
τραγούδια. Σε λίγο ο κόσμος ξεχύθηκε στους δρόμους και άρχισε να
χορεύει.

Τί να συνέβαινε άραγε;

Μήπως κάποιος αρμόδιος είχε ανακηρύξει τούτη τη μέρα σαν πανελλήνια
ημέρα γαλήνης;

Εκείνο το πρωί - ποιός τάχα μπορεί να είναι βέβαιος - δεν ήταν βέβαιος
αν είχε ξυπνήσει. Μα αν αυτό που έβλεπε ήταν όνειρο - σκεφτόταν - τότε
τί πείραζε να μη ξυπνούσε για πάντα. εκείνο το πρωί ...

Μαρία με τα κίτρινα

----------
Ήταν φανερό, του έλειπε η γυναίκα. 'Ηταν ένας άνδρας ...
----------
Αρραβώνες.
Ο κ.Χ και η δ. Ψ. ετέλεσαν τους αρραβώνες τους.
Τους ευχόμαστε να καταλήξουν σε γάμο...