Έτσι ιδρύθηκε

Ο Γιώργος ο Μοναχικός (Γ.Μ.) ζήτησε να τον γράψουν, μα δε τον γράψανε. Όμως αυτός ευγενικά τους έγραψε και γράφτηκε μόνος του μέλος στο Σύλλογο Μεσουρανούντων "Συλλομεσούρ"
- a king size life society - ο σύλλογος για τη μακροζωία...

- Τη λάτρευε τη Σοφούλα! Κοντά της ένιωθε ...φιλόσοφος...

ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ

ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ
Θέλετε να την ... καδράρετε; Διαστάσεις κάδρου... τρία... επί δύο πόδια...
===========================================

Τα δεκαπενταύγουστα

(Σεπτ 89 "ένα το μήνα", ένα τεύχος για όλους κατάλληλο, σε σκληρό χαρτί.
Ελπίζω να θυμάστε ότι το προηγούμενο μήνα ο σύλλογος σας είχε χορηγή
σει από ένα ρολό χαρτί υγείας για να μη χρησιμοποιείτε τα τεύχη του "συλ-
λομεσούρ".)

Τίτλος,   Το   δεύτερο   δεκαπενταύγουστο   του   Αυγούστου.

Μυθιστόρημα τύπου "Αννούλα" εμπνευσμένο από τρία παιδιά Βολιώτικα.

Ήταν οι πρώτες μέρες που άρχισαν να λειτουργούν τα δημοτικά σχολεία
κι οι πιτσιρίκοι τις περισσότερες ώρες τις πέρναγαν στην αυλή του σχολείου!
Κάτι οι δάσκαλοι κουρασμένοι απ τις διακοπές. Κάτι τα βιβλία δεν τυπώ-
θηκαν ακόμα. Κάτι από δω, κάτι σπό κεί, άμα δεν   γενηθεί ο Χριστούλης,
τα μαθήματα δε μπορούν να μπούν σε ρέγουλα.
Η καθαρίστρια του σχολείου χάζευε και κρυφοκαμάρωνε αυτά τα ζωντανά
και πολλές φορές ενοχλητικά παιδάκια, αλλά τ' αγαπούσε όλα γιατί δεν την
ξεχνούοανε. Κάθε φορά που οι δάσκαλοι έγραφαν στους πίνακες "Μη
ξεχνάτε τις υποχρεώσεις σας"   όλα  τα παιδάκια έδιναν στην καθαρίστρια
το χαρτσιλίκι της.
—  Τί θέλουν και τα τυρανάνε τα καημένα, σκεφτόταν. Εγώ σαράντα χρόνια
μπαινοβγαίνω στα σχολεία κι ακόμα τίποτε δεν κατάφερα στη ζωή μου.
Ούτε μια σύνταξη δε μπόρεσα να πάρω.
—  Εγώ, έλεγε δυνατά εκείνη τη στιγμή ο πρώτος πιτσιρίκος και διέκοψε
τις σκέψεις της καθαρίστριας, Εμείς, ο μπαμπάς μου πήρε ένα μήνα άδεια
τον Ιούλιο γιατί είναι δημόσιος υπάλληλος και πήγαμε διακοπές με τη μαμά
και την αδελφή μου στους Κύκλωπες!
—  Ποιούς Κύκλωπες, ρε παραμυθά, του λέει ο δεύτερος. Τί είναι αυτό,
τρώγεται;
—  Στα νησιά, βρε, συνεχίζει ο πρώτος, στα  νησιά  του Αιγαίου.
—  Ά, κατάλαβα, λέει ο δεύτερος. Στις Κυκλάδες θες να πεις.
—  Τί Κυκλάδες και τί Κύκλωπες, λέει ο πρώτος. Ξέρεις τι ωραία ήτανε!
Σου είπα εμένα ο μπαμπάς μου είναι δημόσιος  υπάλληλος  και πήραμε ένα
μήνα άδεια τον Ιούλιο...
Κάπου κει τον διακόπτει ο δεύτερος
—  Καλά, καλά, ξέρουμε και πήγατε στους Κύκλωπες... Εμείς όμως,
συνεχίζει ο δεύτερος, με τη μαμά  και  την αδελφή  μου (αυτός αδελφή δεν
είχε, η μητέρα του ήταν έγκυος για το δεύτερο) πήγαμε στο χωριό του
μπαμπά, στο σπίτι της γιαγιάς και   περάσαμε όλο το καλοκαίρι στο χωριό.
Ο μπαμπάς είχε δουλειά κι ερχόταν μόνο τα Σαβατοκύριακα. Εκεί  να δεις
πράσινο. Εκεί να δεις δροσιά κάτω απ' τα δέντρα. Σκέτος παράδεισος .
Εσύ, ρε, γύρισε και ρώτησε το τρίτο παιδάκι που κάθονταν σιωπηλό. Εσύ
πού πήγες;
Το τρίτο παιδάκι δε βιάστηκε ν' απαντήσει. Σα κινηματογραφική ταινία
πέρασε απ' το μυαλό του όλο το καλοκαίρι.
Ο πατέρας του ήταν άρωστος στο νοσοκομείο. Η μητέρα του μιά στη
δουλειά, μια στο νοσοκομείο. Κι αυτός στο σπίτι κράταγε συντροφιά και
τάΐζε τη μικρότερη αδελφή του. Γύρισε με τρόπο και σκούπισε με το χέρι
του ένα δάκρυ που κύλισε απ' τα μάτια του και μετά με περηφάνεια γυρίζει
στους άλλους δύο πιτσιρίκους και λέει.
— Εγώ, ρε, εμείς, φύγαμε γ:α διακοπές το δεύτερο δεκαπενταύγουστο του
Αυγούστου...
Εκείνη την ώρα χτύπησε το κουδούνι του σχολείου και η καθαρίστρια που
είχε ακούσει τα τρία παιδιά, όταν έμεινε μόνη στο διάδρομο, σκεφτόταν.
"Του χρόνου, πρώτα ο Θεός, άμα είμαι ζωντανή, λέω κι εγώ να πάρω τις
διακοπές μου, τις πρώτες διακοπές της ζωής μου, το πρώτο
δεκαπενταύγουστο του Αυγούστου..."

Μαρία με τα κίτρινα

================

Η Αγγλική άνευ διδασκάλου.

 Συμπληρώστε:

    - Touch me anywhere..........................( I am, you want )

-------------------

Eρωτήσεις.

- Σαφής ερώτηση: "Με τί περνάμε, με Γρηγόρη ή με Σταμάτη;"
- Ασαφής ερώτηση: "Με τι περνάμε, με κόκινο ή  με πράσινο;"
Εδώ μπορεί να σας πουν:  "Εγώ περνάω με μπλε!"

-----------------------

Ερωτική ιστορία ταχύτητας.

Του άρεοε πολύ η μυτούλα της η πουαντύ.

Πήγανε για ένα τσίν-τσίν και βρέθηκαν τσίκ του τσίκ !

--

Δεν υπάρχουν σχόλια: